Martine Veenendaal: “Het voelt als beginnersgeluk dat we zo’n goed paard hebben gefokt””

Lastige dracht

“Mijn zusje en ik hebben Juna zelf gefokt”, begint ze te vertellen. “We doen al heel lang alles met de paarden samen. In 2002 kochten we onze eerste merrie (v. Ixion XX). Dat was de moeder van Juna. In 2013 besloten we een veulentje te fokken. De merrie werd makkelijk drachtig, maar verwierp het vruchtje steeds na ongeveer 50 dagen. De dierenarts heeft toen de hengstenhouder gebeld en gevraagd wat zijn meest vruchtbare hengst was op dat moment, toen kwam hij met Firestone. Firestone was toen nog een jonge hengst die net de selecties liep in Ermelo. We hadden één dag om te beslissen en besloten het te doen. Elf maanden later was daar onze zwarte prinses.”

Rhino en hoge koorts

“Het was heel spannend om een veulentje te fokken omdat het ons eerste veulen was. Juna heeft toen ze jong was wel pech gehad. Toen we haar met 3,5 jaar naar huis haalden, werd er een paar dagen later Rhino geconstateerd op de pensionstal waar ze toen stond. Als jonkie met nul weerstand kwam ze daar. Binnen de kortste keren had ze koorts tot aan het plafond. Elke dag ging ik voor mijn werk bij Juna langs en was het weer spannend of we nog een paard hadden. Gelukkig is het bij hoge koorts gebleven en heeft Juna er niets aan overgehouden. Wel dacht ze een half jaar later dat het handig was om in de draad terecht te komen met haar achterbenen.”

Flink karakter

Volgens de dierenartsen in Utrecht betekende dat ongeluk het einde van de beoogde sportcarrière van Juna. Toch gaf Martine haar niet zomaar op. “Het echte zadelmak maken hebben we uitbesteed. Toen ik begon met longeren bleek ze echt wel een flink karakter te hebben. Ik wilde het zelf niet verpesten, dus hebben we haar weggebracht. Toen er iemand op kon zitten, kwam ze weer naar huis. De rest hebben mijn zus en ik allemaal zelf gedaan. Ik heb daarbij een super goede instructrice gehad die me goed geholpen heeft. Juna liep binnen no time de sterren van de hemel.”

Ook crossen en springen

Martine is van oorsprong eventingamazone. “Daarom wilden we in eerste instantie een veelzijdige hengst op de moeder van Juna. Uiteindelijk is het dus toch een dressuurhengst geworden. Juna staat best hoog in het bloed en is een beetje een volbloed type. Ondanks dat ze veel dressuurbloed heeft, kan ze goed springen en crossen. Dit komt vooral vanuit haar moeder. Zij heeft ook een ander veulen gegeven, dat internationaal eventing liep bij de Junioren. Dat paard is later verkocht naar China en heeft daar de China Games gewonnen. Dat is net als Juna een merrie uit een dressuurhengst.”

Martine Veenendaal en Juna tijdens een oefencross. Foto: Victor Krijt 

Veel aanleg

“Juna is ook super fijn op het terrein. Ze is een heel veelzijdig paard en erg koel in haar hoofd. Wat dat betreft is ze een droompaard. Het voelt wel als beginnersgeluk dat we zo’n goed paard hebben gefokt. Dat ze het zo goed in de dressuur doet had ik niet verwacht. Mijn instructrice hamert altijd op de basis, dus daar hebben we veel aan gewerkt. Als dat goed zit, gaat de rest heel makkelijk. Juna heeft er echt aanleg voor maar ik heb nog nooit zo hoog gereden. Het gaat zo makkelijk dat ik de oefeningen er zo uit rijd. Juna is super lenig en werkt ontzettend mee. Het enige is dat ze een beetje neerwaarts is gebouwd, dus de oprichting is iets wat nog wat aandacht vergt.”

Veel buiten

Twee jaar geleden kwam de droom van Martine en haar zusje uit. Ze kochten een huis met grond, waardoor ze de paarden helemaal konden managen zoals ze zelf wilden. “Het huis hebben we in tweeën gedeeld. Zo zijn we buren, maar delen we wel alle zorgen voor en al het plezier met de paarden met elkaar. De paarden lopen van ‘s ochtends tot ‘s avonds in de wei. Daarna staan ze in de paddock met een inloopstal. Ik ben bijna jaloers op hun leven. We hebben een hele fijne kudde van zes paarden. Daarvan zijn twee jaarlingen. Ik ben ervan overtuigd dat de huisvesting meewerkt aan de prestaties van een paard. Daarom ben ik hier echt heel gelukkig mee.”

De paarden aan het relaxen in de paddock - Foto: Privébezit

Springen meer oppakken

Afgelopen zaterdag behaalde de combinatie het laatste punt om over te mogen naar de Z2. Het Z1 liepen ze binnen slechts een paar maanden door. “We moeten nog even knutselen aan de wissels, dus daar gaan we de komende tijd mee aan de gang. Het crossen en springen wil ik ook graag meer oppakken, maar omdat het nu winter wordt zal dat meer richting het springen gaan. Het gaat zo fijn en leuk dat ik zelfs als eventingruiter heel veel plezier aan de dressuur beleef. Het is niet dat ik niet meer ga crossen met haar, maar omdat ze zoveel talent laat zien is het leuk om het door te pakken. Waar het eindigt, geen idee.”

Ontzettend veel plezier

Wanneer Juna wat verder in haar sportcarrière is, zouden de zussen nog graag een nakomeling van haar fokken. “Het punt is dat we ze eigenlijk niet willen verkopen. We zillen zeker nog een veulentje, maar ik denk dat het nog wel even duurt. We hebben in ieder geval ontzettend veel plezier met de paarden. Dat we het als amateurs voor elkaar hebben gekregen om zo snel en zo makkelijk naar het Z te komen is fantastisch. We gaan de paarden niet verkopen, want daarvoor is het veel te leuk.”

Bron: Hoefslag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto’s: Maureen Stegeman / Victor Krijt / Privébezit