Heleen Fokkinga met Isabeau.
Heleen Fokkinga met Isabeau. Foto: Nicky Koopmans Fotografie

Heleen Fokkinga: “Ik wist gelijk dat ik het bij Isabeau anders moest gaan aanpakken”

Dressuur

Toen Heleen Fokkinga de merrie Isabeau (v. Apache) kocht, was ze nog een ‘zielig muisje’. Ondertussen rijdt de combinatie in het Z2 en zijn ze nog lang niet uitgeleerd. Hun succes hebben ze volgens Heleen te danken aan goed management en doordacht trainen. “Ik ging bij spanning altijd een stap terug, tot we in volledige ontspanning door konden”, vertelt ze.

Advertisement

Twee Apache-veulens

Vier jaar geleden kwam de amazone bij Isabeau terecht. In die tijd reed ze nog haar tuigpaard, die ze na een tijd verzorgen zelf over had genomen. “Hij werd negentien en we hadden voor ons het hoogste haalbare gereden, dat was het Z1. Ik wilde weten of ik dat met een nieuw paard ook weer kon. Bij mijn toenmalige pensionstal stonden er twee Apaches in de wei. Een hele knappe bruine en een wat minder knappe zwarte. Dat zeg ik nu, maar ze was wel heel schattig en mooi zwart. Ik ben vrij lang van mijzelf en ik wilde haar wel kopen, maar ze was op dat moment nog maar 1,61. Ze leek net een 2-jarige, ondanks dat ze al 3,5 was. Ze kon goed lopen, maar was niet de knapste.”

Flinke uitdaging

Heleen besloot de uitdaging aan te gaan. Maar voordat ze aan de slag ging met Isabeau, moest deze eerst maar wat meer groeien. “Ik zette haar nog een half jaar in de opfok met goed management en goed voer. In dat halve jaar is ze nog zeven centimeter gegroeid. Toen ze ruim vier jaar was heb ik haar zadelmak gemaakt. Vanaf het moment dat ik haar kocht wist ik al dat het een uitdaging zou worden. Als ik haar uit stal haalde, was er een hoop gesnurk en ze heeft de longeerlijn een keer zo hard door mijn handen getrokken dat de blaren erop stonden. Isabeau had veel spanning bij zich en was erg opgefokt. Ik had al wel eerder paarden zadelmak gemaakt, maar wist gelijk dat ik het bij haar anders aan moest gaan pakken.”

Veel grondwerk, kleine stappen

“Aan het begin heb ik veel grondwerk gedaan. In die tijd bekeek ik veel video’s van Tristan Tucker op YouTube en daar ben ik mee aan de slag gegaan. In het begin was het echt staart erop, neusgaten groot en rondjes rennen, maar na een tijdje werd ze steeds meer ontspannen en kwam haar neusje steeds meer naar de grond. Altijd als ik merkte dat Isabeau spanning kreeg, deed ik een stap terug tot ze weer volledig ontspannen was. Als ze bijvoorbeeld het zadel op haar rug spannend vond, dan legde ik eerst weer alleen het dekje op haar rug. Ik heb in haar opleiding heel vaak stappen herhaald. Het is belangrijk om goed te blijven kijken naar de signalen van je paard. Als je die over het hoofd ziet, dan kan het uiteindelijk wel mis gaan.”

Juiste frame

Ondertussen zijn Isabeau en Heleen een paar jaar verder en zijn ze Z2 met winst. Inmiddels zitten de eerste (groene) wissels er dus op. “Mijn visie is dat je met veel gevoel en respect jouw paard moet begeleiden naar het juiste lichaamsgebruik. Daarom les ik bij Jill Huijbregts, ik vind dat zij dat goed kan. Bij het aanleren van nieuwe oefeningen komt veel lichaamsgebruik kijken. Het aanleren van de wissels ging in eerste instantie niet goed en daar kreeg Isabeau spanning van. Iemand zei: ‘Galloppeer in contragalop en gooi het paard één keer om, dan heb je je eerste wissel’. Dat had ik niet moeten doen en die fout maak ik ook nooit meer. Met Jill ben ik gaan werken om Isabeau in het juiste frame met de juiste schoudercontrole te plaatsen, waardoor ze vanuit een aangespannen ontspanning haar eerste wissels kon springen.”

Goed managen

Ze vervolgt haar verhaal: “Vier jaar geleden had ik nooit gedacht dat we vandaag de dag hier zouden staan. Isabeau bleef lang op ondergewicht en wilde maar niet aankomen. Goed voer, een goede fysiotherapeut, ostheopaat en bitfitter hebben voor mij het verschil gemaakt. Hoe beter ze in haar lijf kwam, hoe beter ze haar best ging doen. Als je paard niet fit is, last heeft van zijn spieren of als niet het juiste harnachement hebt, dan kan je paard niet presteren. Het paard moet het wel voor jou willen doen. Ik ben zelf ook maar een basissporter, maar ik ben er heel bewust mee bezig omdat ik het anders niet eerlijk vind om dingen van mijn paard te vragen.”

Harmonie en lichtheid

“Ik zou nooit mijn kortetermijndoel boven mijn langetermijndoel stellen. Daarom vind ik het belangrijk om altijd in ontspanning en harmonie te rijden. Ik vind het goed dat de focus steeds meer ligt op een licht, werkwillig en harmonisch beeld. Ik zie nog te veel mensen die punten rijden met een paard dat alleen zijn voorbenen omhoog gooit. Hoe het soms gaat tegenwoordig, dat kan gewoon niet. In de basissport is het vaak onwetendheid. Ook denk ik dat het grootste gedeelte bij het reflectievermogen van de ruiter ligt. Kijk eens eerlijk naar jezelf of je wel eerlijk naar je paard bent. Ik ga zelf ook nog wel eens de mist in, maar doordat ik reflecteer kan ik het een volgende keer voorkomen.”

Goed mee omgaan

Heleen stelt: “Door Isabeau leerde ik nog meer dat het niet kan op een manier met druk en dwang. Zij komt dan in de staak. Maar hoe gevoelig, gestresst of heet een paard ook kan zijn, er is geen paard dat ‘s ochtends uit zijn stal komt en denkt: ‘Ik ga mijn ruiter vandaag een slechte rit bezorgen’. Het is altijd een samenloop van omstandigheden die het voor een paard soms onmogelijk maken om uit te voeren wat je van ze vraagt. Het is aan ons de taak om daar goed mee om te gaan.”

Door naar het ZZ-Zwaar

“Ik vind het lastig om te vertellen wat mijn doelen zijn. Mijn langetermijndoel is het hoogst haalbare. Vorig jaar reden we M1 en hadden we het Z2 als langetermijndoel. Nu we daar kriebelt het wel om door te trainen naar het ZZ-licht. Isabeau is acht jaar en hartstikke fit. Het volgende eindstation is het ZZ-Zwaar. Vanaf daar kijken we elke dag weer verder. Isabeau komt binnenkort aan huis te staan, samen met mijn tuigpaard. Ze is een paard dat het liefst de hele dag buiten staat, dus dat kan haar welzijn alleen maar versterken. Het belangrijkste vind ik dat het eerlijk naar haar blijft. Dat is ook de reden dat ik niet door ben gegaan met mijn tuiger. Als ik haar netjes blijf onderhouden en eerlijk blijf rijden, houdt haar lijf het ook veel langer vol.”

Bron: Hoeflag, overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan.

Foto: Nicky Koopmans Fotografie