Vincent van Gasselt: “Ik rij veel in het bos met mijn toppaard Delacroix”

23 juni 2021, 16:02 Dressuur Advertisement

Penny ruiter

Hij is 36 jaar en woont samen met zijn man in Laren. Hij rijdt de hele dag paard en geeft graag les aan mensen die heel gemotiveerd zijn. Zijn eigen paarden staan in Zeewolde, maar zijn toppaard Delacroix is bij zijn eigenaresse Vera Verwelius in Naarden. De ouderen onder ons kennen hem als stalruiter van Coby van Baalen waar hij o.a. de KWPN hengst Inspecteur uitbracht in de sport. Hij vindt zichzelf een beetje een "Penny ruiter", maar vindt ook dat veel ruiters te weinig aan hun paard denken en te veel aan zichzelf. Een verhaal anders dan anders, maar zeker zo leuk, we spreken met Vincent van Gasselt!

Corona

Vincent begint zijn verhaal: "Qua paarden is er voor mij niet veel veranderd in het afgelopen jaar. Ik les bij Emmelie Scholtens, rij in de bak maar ook veel in het bos met mijn toppaard Delacroix. In het bos is geen Corona en daar kun je ook heel goed trainen. Sterker nog, ik denk dat je er op die manier een feestje van maakt voor het paard. Ik ben volgens mij niet ziek geweest. Heb wel eens mijn twijfels gehad, maar het was niet zo ernstig dat ik me heb laten testen. Even geen wedstrijden was jammer, maar ik had veel tijd voor mijn jongere paarden. Die zijn daardoor hard vooruit gegaan. Dat vond ik heel positief, want eerlijk gezegd schieten de jongere paarden er wel eens bij in om echt veel tijd aan te besteden. Buiten de paarden om, heb ik wel veel last gehad van Corona. Ik heb veel vrienden die niets met paarden hebben en een heel sociaal leven. Dat was dus even moeilijk, dat heb ik echt gemist, ik ben blij dat dat nu over is.

Kader

Gelukkig mochten er begin dit jaar weer kaderwedstrijden gereden worden. Die heb ik dan ook gereden en met resultaat, ik heb me in het kader weten te rijden. Ook heb ik het NK in Ermelo gereden. Dit weekend zal ik CDI Herzlake rijden in Duitsland om de Grand Prix te oefenen voor Rotterdam. Op het NK werd als eerste proef namelijk de Special gereden en in Rotterdam is de eerste proef de Grand Prix. Na Herzlake ben ik een week thuis en heeft Delacroix eerst een paar dagen heerlijk vrij. Ik vind het belangrijk om hem te sparen en om leuke dingen met hem te doen. Zo ga ik met hem zwemmen, het bos in en mag hij in de wei. Natuurlijk train ik nog wat voor Rotterdam, maar ik ga niet alles uit de kast halen, dat is niet nodig. Hij kent alle kunstjes en als het op die laatste dagen nog aankomt. Mentaal vind ik minstens zo belangrijk, daar wordt te weinig over nagedacht. Weet je wat ik belangrijk vind? Als ik het halster los klik in de wei en hij bokkend weg scheurt, dan lach ik, mijn paard blij, ik blij.

Rotterdam

Ik ben heel blij dat ik op het CHIO mag rijden. Het is de eerste keer en ik heb ook nog nooit zo'n goed paard gehad. Iedere ruiter zal blij zijn dat Rotterdam doorgaat, maar voor mij is het extra geweldig. Toen ik 17/18 jaar was en bij Dressuurstal Van Baalen werkte, ben ik vaak als publiek geweest en de laatste jaren zit ik als VIP bij een klant van mij, Dura. Ik heb dus al heel wat feestjes in Rotterdam meegemaakt. Maar dit jaar zelf mogen rijden is wel heel bijzonder. Ik vind het CHIO geweldig, door de topsport, maar zeker ook door de ligging, zo in de natuur, schitterend. Ik ben niet nerveus. Vroeger zou ik dat wel geweest zijn, maar nu niet meer. Ik heb er gewoon veel zin in en ga ervan genieten. Ook voor mezelf vind ik het mentale aspect heel belangrijk, als het mentaal niet goed zit, kan je naar mijn mening ook niet goed rijden.

Penny-gehalte

Rotterdam is voor mij niet het podium om richting Tokio te gaan, dat doel heb ik niet. Ik richt me op het EK later dit jaar. Natuurlijk is het mijn doel om ervaring op te doen. Om hopelijk meer van dit soort concoursen te mogen rijden. Ik ben met Delacroix in de klasse M begonnen en hoop dat er voor ons nog een mooie toekomst in zit. Maar voor nu hoop ik, dat iedereen, net als ik, zin heeft in het CHIO. Ik zie het als een feestje. Ook hoop ik dat iedereen zich afvraagt of zijn/haar paard het wel leuk heeft. Daar sta ik voor! Misschien is bij mij het Penny-gehalte wel iets groter dan bij mijn collega's, maar ik vind dat wij ruiters ons wel eens af moeten vragen of wij zo nodig Grand Prix willen rijden en of onze paarden er ook lol in hebben. Tenslotte wil ik graag zeggen: proost met elkaar op het leven, geniet ervan. We hebben zoveel Corona ellende meegemaakt, zoek elkaar weer op en hef het glas!"

Bron: CHIO Rotterdam

Foto: Digishots