Marije van den Heuvel: ‘Grand Prix rijden tussen de grote jongens valt nog niet mee.’

13 november 2020, 00:00 Dressuur

Marije van den Heuvel start met Donovan van Kairos in de Grand Prix. Ze kocht de 1.76m metende Oscar-nakomeling als driejarige en leidde hem zelf op. De weg naar de Grand Prix verliep niet zonder slag of stoot. Ze werd zelfs uitgelachen, omdat ze graag naar de Grand Prix wilde met Donovan en men dacht dat hij dat echt niet kon. Nu is ze wel op dat niveau, maar voelt ze zich niet altijd gewaardeerd met haar paard tussen de grote jongens.

Eigenwijs

“Ik reed Lichte Tour met Donovan en ben heel eigenwijs door gaan trainen voor de Grand Prix. Hij heeft nul aanleg voor de piaffe en voor mij was dat ook nieuw. Ik ging dingen proberen, maar hij deed alles wat juist niet de bedoeling was. Zijn voorbenen gingen naar voren, achterbenen naar achteren en zijn buik naar de grond. Dan brak hij ook uit, omdat hij zichzelf helemaal vast liep. Ik ben toen YouTube-filmpjes gaan kijken hoe het er nou eigenlijk uit moest zien. Dat heeft geholpen. Ik les al jaren bij Hans (Bernoski red.) en hij heeft hem toen aan de hand leren piafferen. Dat deed hij meteen goed en toen ging het onder het zadel ook steeds makkelijker. Het is niet zijn grootste talent, maar inmiddels kan hij het best goed. Hij heeft zijn bouw niet helemaal mee, maar met geduld en correct trainen om je een heel eind. Hij is super ijverig en heeft een non stop energie. Die looplust komt goed van pas op dit niveau.”

Zig-zag

“De éners deed hij al snel heel goed. Ik kan er nu bij wijze van spreken 40 achter elkaar rijden, met een liniaal erlangs. Hij is echt een serie-talent. Ik had niks te verlieven en ben Inter II gestart, ondanks dat mensen me van te voren echt uitlachten, want de zware Tour zouden we nooit halen. Toen wonnen we direct de Inter II op Concours Haarlemmermeer. Echt heel vet! Daarna zijn we verder met de Grand Prix-oefeningen gegaan. De zig-zag was wel een ramp om aan te leren. Inmiddels kan ik hem en soms zelfs foutloos”, lacht ze.

Motiveert

“We starten nu een kleine twee/ drie jaar zware Tour, waarvan nu twee jaar Grand Prix. We hebben nog niet veel gestart, maar inmiddels hebben we zeven winstpunten. De scores liggen altijd tussen de 58% en 64%. We maken nog wat fouten, daarin heb ik nog wat kilometers te maken. We gaan geen 70% halen, maar dat geeft niet. Rond de 65/66% is een realistisch doel. natuurlijk is er kwaliteitsverschil tussen mijn paard en andere paarden, maar hij loopt correct en kan ruig draven. Dat verschil in kwaliteit maakt het niet altijd makkelijk tussen de grote jongens te rijden. Dat voelt soms wrang, maar het motiveert ook om hem nog beter voor elkaar te krijgen.”

Makkelijker bewegen

“Ik moet wel zeggen dat hij makkelijker beweegt nu Kees Bregman naar mijn zadel gekeken heeft. Hij had in vijf minuten zo drie, vier dingen opgenoemd waar ik altijd tegenaan loop in de training. Hij heeft mijn zadel anders opgevuld. Donovan stapte direct groot weg en hij draafde direct met een veer, in plaats van dat ik op een plank zat, wat normaal zo is in het begin. Echt heel mooi hoe iemand zo goed naar je paard kan kijken en je echt kan helpen. Gewoon met mijn oude vertrouwde zadel.”

Doel voorbij?

“Naast amazone ben ik ook instructeur en jurylid. Ik wil heel graag correct trainen en zo je paard verbeteren. Ik merk dat paarden die heel spectaculair bewegen, maar toch fouten maken in de proef, nog steeds zoveel procent los kunnen staan van paarden die misschien iets minder spectaculair zijn, maar wel correct en harmonieus worden voorgesteld. Waar hebben we besloten dat correct bewegen niet altijd meer de norm is en dat het steeds spectaculairder moet? Zijn we dan het doel niet voorbij geschoten? De harmonische ontwikkeling van het paard.” Bron: De Hoefslag [adrotate banner=”987”]