Minister wil geen landelijke aanpak van jacobskruiskruid

Vergiftiging

“Er is weinig bekend over het daadwerkelijk aantal dieren dat ziek is geworden of is overleden als gevolg van vergiftiging door het jacobskruiskruid. Volgens de Rijksuniversiteit Utrecht komt vergiftiging van paarden door jacobskruiskruid weinig voor en zijn er slechts weinig bevestigde gevallen. Waarschijnlijk gaat het om enkele tientallen paarden per jaar die ziek worden of dood gaan door het eten van jacobskruiskruid”, zo zegt Schouten in haar antwoord.

Sluipmoordenaar

“Jakobskruiskruid is een sluipmoordenaar. Het gif in de plant hoopt zich op in de lever en richt daar onherstelbare schade aan.” Zo zei professor Marianne Sloet is hoogleraar Inwendige Ziekten Paard aan de Universiteit van Utrecht en ze is duidelijk: “Het wordt hoog tijd dat Nederland dit probleem serieus neemt. In Engeland zijn ze er bijvoorbeeld veel verder mee dan wij. Daar hebben ze een heel bestrijdingsprogramma. In Nederland zijn we niet zo ver, boeren en paardenhouders zijn er heel bang voor maar er zijn zelfs nog organisaties die het actief uitzaaien omdat het zulke mooie gele bloemetjes heeft.” Volgens de demissionair minister valt het nog wel mee met de schade die de plant aanricht in Nederland. “Het gaat waarschijnlijk om een klein aantal dieren per jaar. Dat betreur ik, maar dit vormt geen aanleiding om hier beleid voor op te stellen. Ik ben van mening dat dit lokaal kan worden opgelost in goed overleg met de beheerders van aangrenzende terreinen.”

Toename

Het jacobskruiskruid is wijdverspreid in Nederland. De afgelopen tien jaar is er een toename te zien van de plant. Wetenschappers vermoeden dat de massale bloei en toename van dit jaar te maken heeft met de droge zomers van de afgelopen jaren. Hierdoor zijn meer open plekken ontstaan in bermen, waar een pionierssoort als jacobskruiskruid gebruik van maakt. Ook kan het zijn dat de soort, door veranderd maaibeheer ten gunste van de biodiversiteit, vaker bloeiend wordt gezien. “Hoewel jacobskruiskruid vroeger wel is ingezaaid in bermmengsels, heeft de soort zich voornamelijk op eigen kracht verspreid”, aldus Schouten.

Geen landelijk beleid

De plant verspreidt zich vooral via wegbermen, waardoor er een belangrijke verantwoordelijkheid ligt bij de wegbeheerders. Dit zijn Rijkswaterstaat, provincies en gemeenten. Schouten: “Verschillen in aanpak zijn daardoor onvermijdelijk. Dit hoeft geen probleem te vormen omdat lokaal maatwerk juist wenselijk is. Niet op alle plekken vormt de verspreiding van het jacobskruiskruid immers een risico en niet overal is daarom bestrijding van het jacobskruiskruid gewenst, ook gezien de waarde van de soort voor de biodiversiteit.”

Bron: RTV Drenthe

Foto: Digishots