foto: Remco Veurink
foto: Remco Veurink Foto: Remco Veurink

Blog Stephan Wensing: ‘Gezocht: Paardenagenten’

Algemeen
Advertisement
De KNHS heeft wilde plannen. Er moeten namelijk toezichthouders op het losrijterrein komen om het imago van de sport te verbeteren. Met andere woorden: er is dus een imagoprobleem en de ruiters moeten onder toezicht worden gesteld als er geen jury in de buurt is. Wat een leuk idee het aanstellen van zo’n paardenagent. Ik ben wel benieuwd wie deze taak op zich wil nemen en wat zijn of haar bevoegdheden zullen zijn. Een rijontzegging? Of een boete als een ruiter een ander ten onrechte geen voorrang verleent? Rode kaart bij roekeloos gedrag? Ik heb werkelijk geen idee.

Huisbezoeken

We kunnen natuurlijk veel meer bedenken. Allereerst een volledige veterinaire inspectie van het paard. De huidige vet check is immers een lachertje, je mag het niet eens zo noemen. Dan gewichtscontrole van de ruiter; gewoon op een weegschaal zetten. Verder niet alleen paspoort controle van het paard, maar ook die van de ruiter. Ook een tijdslimiet voor het losrijden instellen (met een stopwatch bijhouden) en verplichte stappauzes invoeren. Immers de ruiter moet onder toezicht en dan moet het ook maar gelijk goed. Wellicht kunnen ook in dit kader nog huisbezoeken worden afgelegd. Het gaat namelijk om het imago van de sport. Ik weet niet of verscherpt toezicht wel zal leiden tot verbetering van situaties. Een ruiter heeft een eigen verantwoordelijkheid en moet geen belang hebben bij calamiteiten. Daarbij zijn schrijnende paardensport welzijn issues vaker op een andere locatie dan een losrijterrein ontdekt.

Sociale controle

Waarom zou een ruiter op een losrijterrein het imago van de sport beschadigen? En daarbij vindt toezicht al plaats door sociale controle. Collega’s zullen elkaar aanspreken op onhebbelijke gedragingen. En de uitvinding van de eeuw, de mobiele telefoon, biedt in combinatie met facebook ook een prima uitkomst. Ik begrijp wel de aanleiding, maar ik voorzie veel problemen in de uitvoering. Wanneer is iets niet toelaatbaar? En dan heb ik het nog niet eens over de kwalificaties waar de paardenagent aan moet voldoen. Een misstap of onregelmatigheid hoeft nog geen kreupelheid te betekenen. Een corrigerend tikje is dubieus en een keer stil staan en het paard laten nageven (doorbuigen) is ook moeilijk in te schalen.

Eigen verantwoordelijkheid

Beter voor het imago is dat de ruiters helemaal geen aanleiding geven om tot het aanstellen van toezichthouders te komen. Dat heet gewoon eigen verantwoordelijkheid nemen en alle regels en waarden omtrent paardenwelzijn ten volle uit in acht nemen.