De paarden in een van de kuddes bij Hoeve de Vrijheid.
De paarden in een van de kuddes bij Hoeve de Vrijheid.

Hoeve de Vrijheid: “Een paard is echt een maatje, een beste vriend”

Algemeen
Advertisement
Voormalig melkveehouder Hans Houbraken runt in het Noord-Brabantse plaatsje Luykgestel Hoeve de Vrijheid, een ‘rust-thuis’ voor pensioenpaarden. Wanneer ze kan helpt ook dochter Felicia een handje mee in het bedrijf. Ze vertellen: “Het is heel erg dankbaar werk.”

Geen raad mee

Het idee voor een rusthuis voor paarden ontstond toen Hans stopte met zijn melkveehouderij. “Dan houd je gebouwen en grond over. Er zijn wat ideeën geweest over het houden van buffels of lama’s, maar dat was allemaal geen optie. Op het moment dat we stopten, hadden we in onze kennissenkring mensen die oude paarden hadden en daar geen raad mee wisten”, vertelt hij. Zijn dochter voegt daar aan toe: “Het idee is mede vanuit mijn moeder ontstaan. Zij reed ook altijd paard. Ik ben dan ook zelf de paardenwereld ingerold via mama. In principe runt mijn vader het bedrijf alleen, maar ik help wel mee als het nodig is.”

Veel in handen

De familie Houbraken weet als geen ander dat paardeneigenaren vaak een speciale band hebben met hun trouwe viervoeter. Felicia: “Als het paard dan geblesseerd raakt en niet meer voor de sport kan dienen, dan willen ze wel een goed rusthuis hebben voor het dier. Maar het hoeft niet per sé een sportpaard te zijn geweest, er staan hier ook recreatiepaarden en zelfs een gepensioneerde manegepony.” Omdat de paarden altijd veel in handen zijn geweest, komen ze dat op Hoeve de Vrijheid ook nog. “Ze worden geaaid en geknuffeld door ons en andere mensen die komen kijken. Ook worden ze nog wel eens geborsteld.”

Terug de natuur in

Op de vraag wat nou het mooiste aan dit werk is, antwoordt Hans: “Het mooiste is om te zien dat een paard weer helemaal tot zichzelf komt. Dat de paarden gedeeltelijk weer terug de natuur in gaan. Ze staan veel buiten in een paar verschillende kuddes. De paarden komen in een groep en dan zie je dat ze onderling gaan uitmaken met wie ze vriendjes willen zijn, en met wie niet. Dat spel is wel mooi om te zien, maar we zien het liefst de rust en dat de paarden op elkaar afgestemd zijn. Om die reden nemen we ook alleen in de zomer nieuwe paarden op in de groepen.”

Beste voor het paard

“Het is wel grappig om te zien dat de paarden vaak heel anders zijn in de kudde dan hun eigenaren van tevoren zeggen. Zo zeggen mensen dat het paard heel lief is, en dat hij anderen nooit iets zou doen. Uiteindelijk zie je dan toch dat ze vanaf onderaan de hiërarchie naar boven zijn geklommen”, licht Felicia toe. De familie houdt de kuddes goed in de gaten. “We zijn het altijd al gewend geweest om voor dieren te zorgen en hebben ook altijd al paarden gehad. Daardoor kunnen we altijd kijken naar wat voor het paard het beste is. Als je het goed wil doen ben je er 24/7 mee bezig, maar ik vind het wel heel erg dankbaar werk.” Binnenkort hoopt hij ook onderdak te bieden aan ruiters op doortocht. Zij kunnen dan met hun paard een nachtje logeren in het Noord-Brabantse dorp.

Keuzes liggen bij eigenaar

“Mensen zijn altijd welkom om eens te komen kijken”, stellen vader en dochter. “Zelfs al wil je je paard over 10 jaar pas kwijt. Sommige mensen vinden het toch fijn om al te weten waar je met je paard heen kan als het zo ver is. Dat ze weten bij wie hun paard straks terechtkomt.” De familie draagt natuurlijk de zorg over de paarden, maar de paarden blijven in eigendom van de ruiters en amazones zelf. “Wij hebben dan wel het paard en het paspoort hier, maar vooral omdat het paspoort verplicht is. Als er iets is wordt de keus altijd bij de eigenaar gelegd omdat het zijn of haar paard blijft. Tenzij er een noodgeval is, al komt dat niet vaak voor. In zo’n geval kiezen wij in het belang van het paard.”

Goed gevoel

Wat Felicia en Hans vooral willen meegeven aan eigenaren die hun paard bij een rusthuis willen stallen, is: “Kom eerst gewoon eens kijken. Je moet je er vooral goed bij voelen, en je moet een reëel beeld hebben van hoe het er uit ziet. natuurlijk kun je op de website kijken, maar dat is maar een momentopname. Je moet ieder moment van het jaar kunnen binnenkomen en er dan een goed gevoel over hebben. Je laat natuurlijk wel je paard daar. Dat is voor paardenmensen echt een maatje, je beste vriend. Daarom moet je gewoon ervaren dat het wel goed zit.” Teskt: Femke Verbeek Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan. Foto: Privébezit Hoeve de Vrijheid [adrotate banner=”861”]