Hendrik de Vries: 'Je moet je hoofd er altijd bij hebben als hoefsmid€

Hendrik de Vries kwam niet uit een smederij familie, hij rolde als vanzelf het ambacht in. Hij vertelt "Ik ben altijd met paarden bezig geweest. Toe ik een jaar of zeventien was had ik een pony die niet mak was en ik was de enige die zijn benen op mocht tillen. De hoefsmid kon niet eens in zijn buurt komen, dus uit nood ging ik het beestje zelf bekappen en zo ben ik begonnen. Familie en vrienden kwamen ook met hun paarden en uiteindelijk heb ik de opleiding gevolgd.€

100 paarden

De Vries en zijn vrouw Angelique bekappen en beslaan zo'n honderd paarden per week, in heel Friesland en daarbuiten. Altijd bij de klant thuis, want dat is het meest rustig en vertrouwd voor het paard. Samen doen ze dat tien jaar, daarvoor deed Hendrik het vijf jaar alleen. "Het mooie van dit vak vind ik het bezig zijn met beesten en de sociale contacten die je hebt. Regelmatig worden we uitgenodigd voor het warme eten. En werken met je handen is mooi. Elke keer als je een paard bekapt of beslaat is het weer een werkstukje. En elke keer kijk ik wat beter kan.€

Oud beroep

Zelf ijzers smeden kan Hendrik wel, maar doet hij niet meer. "Vroeger deed een smid dat zelf, maar toen kostte dat nog niks. Nu zijn ijzers uit een fabriek goedkoper. Hoefsmederij is een oud beroep€ vertelt de Vries, maar geen zeldzaam beroep zoals mensen vaak denken. "Er zijn juist veel meer hoefsmeden dan vroeger, want er zijn veel meer paarden dan vroeger. Vroeger was een paard een luxe en liet je het alleen beslaan of bekappen als je er werk voor had. Nu zijn paarden voor de hobby en de sport, zelfs veulentjes worden al beslagen.€

Vertrouwen

Hoefsmid zijn is fysiek zwaar. Je staat veel krom en paarden wegen nogal wat. "Werkpaarden stonden vroeger in de bekapstal, dat was gemakkelijker werken. Met de sportpaarden van tegenwoordig kan dat niet. Die staan te hoog in het bloed, gaan vechten en bezeren zichzelf. Vooral jonge beestjes en jaarlingen maken het werk zwaar. Omdat je een dier elke acht tot tien weken ziet gaat het steeds beter. Het is echt een vertrouwenskwestie.€

Humeur

Marengo, het paard van Angelique, komt intussen nieuwsgierig snuffelen. De Vries en Angelique vinden de manier waarop een paard op een mens reageert veelzeggend, want paarden spiegelen als geen ander, zegt Hendrik. "Aan een paard kun je goed aflezen hoe het met jezelf gesteld is. Ik werk daar constant aan, want met een rothumeur hoef je niet onder een paard te gaan staan.€

Tijd nemen

Snel en gehaast werken kan ook niet. "Hoe meer tijd je ervoor neemt, hoe sneller het gaat. Als je te gehaast bent werkt een paard niet mee. Je moet doorzetten, maar niet boos worden. Je kunt wel denken: wat een rotbeest, maar het paard doet niets fout: het reageert vanuit zijn natuur. Wat je zou moeten denken is: wat doe ík fout? Je moet je hoofd er altijd bij hebben, want het zijn levende beesten en het blijven vluchtdieren.€

Vluchtdieren

Op een hoefnagel in vinger of been en hier een daar een trap na is tot nu toe nooit een erg ongeluk gebeurd tijdens het werk. De Vries klopt het af op het hout van de box waar Marengo in staat. "Je moet je hoofd er altijd bij hebben, want het zijn levende beesten en het blijven vluchtdieren. Als er iets is kiest hij voor zichzelf. En zo'n groot dier van zevenhonderd kilo komt hard aan. Maar je leert paarden wel inschatten.€

Opknapper

De Vries en Angelique hebben regelmatig €˜opknappertjes', zoals het paard dat een eindje verder in een box staat. Toen ze het vonden stond het met een in het hoofd gegroeid halster verwaarloosd in een weiland. Heel schuw en bang. Na een periode bij de Vries en Angelique €“ het paard bepaalt hoe lang €“ zal het paard weer vertrouwen hebben in mens én hoefsmid en kan het naar een nieuwe eigenaar.

Nieuwe eigenaar

"Het is een heel lief beest. Ik vind het leuk als je zo'n beestje kunt helpen. Als we het tam hebben gemaakt, als we het overal kunnen aanraken en hij iemand op zich laat rijden, dan zoeken we er een nieuwe eigenaar bij. In dit geval een kind van een jaar of tien, want het is niet zo'n groot paard. Dan is iedereen blij. Vorig jaar hebben we op dezelfde manier twee shetlanders opgeknapt. Op een daarvan rijdt een kind en de ander loopt voor een karretje.€

Paard kiest

Over die nieuwe eigenaar heeft het paard zeggenschap. De Vries "Mensen kunnen dingen zeggen die ze niet menen, wat een paard zegt is altijd waar. Als een paard voor je wegloopt zegt dat iets over jou.€ Als iemand een paard van de Vries wil kopen maar het dier blijft achterin de box staan, dan krijgt diegene het niet. "Dat gebeurde een tijdje terug nog. Mensen boos, want ze wilden dat paard. Het gebeurt niet, zei ik. Het paard wil u niet.€ Bron: Friesch Dagblad Foto: Shutterstock