Sluiten
Top nieuws

0 1287
Kim Jacobi - Horses2fly Apres Minuit
Kim Jacobi - Horses2fly Apres Minuit KNHS Indoorkampioenschappen 2018 © DigiShots

Kim Jacobi rijdt Grand Prix met de door haar zelf gefokte Après Minuit (v. Prestige VDL). Daarnaast heeft ze nog drie paarden, staat ze twee dagen in de week voor de klas en is ze nauw betrokken bij het project ‘Eigenaar zoekt ruiter’ in de regio Noord-Nederland. Een project dat nog in de opstartfase zit, maar waar al enorm veel interesse voor is, van verschillende kanten.

Zelf ervaring mee

“Ik heb eigenlijk hetzelfde traject doorlopen als de mensen nu doen bij ‘Eigenaar zoekt ruiter’. De fokker van Iza Dieni, Janneke Gnodde, zocht een ruiter voor haar. Via via kwam ze bij mij terecht. Ze was op zoek naar iemand die haar zo hoog mogelijk kon opleiden. Ik heb haar na een week IBOP gereden en daar slaagde ze voor. Later werd ze nog reserve kampioen van Friesland in het M1 en nu starten we ZZ-Licht. Dit jaar wil ik nog de overstap naar de subtop maken. Het doel voor ons beide is uiteindelijk de Grand Prix”, vertelt Kim enthousiast.

Success story

“Voor mij was en is de match dus zeker een success story. Ik vind het heel leuk om dit voor anderen ook te doen. Ik geef veel les en dan krijg ik wel vaker de vraag of ik ruiters weet die hun paard kan rijden. Doede Santema (Bedenker van het Friese dressuurproject Mei Grand Prix Nei Grand Prix red.) benaderde mij of ik mee wilde doen met de organisatie van het project. Dit omdat ik zelf dus de ervaring heb en ook vaker een passende match heb gemaakt. Catja Beers was ook enthousiast om mee te doen. Via Doede zijn springamazone Nella Bijlsma en fokker Sjouke Duinstra er ook bij betrokken.”

Draagvlak

“Om te kijken of er überhaupt draagvlak voor het project was, hebben we een enquête uit laten gaan in Groningen, Friesland en Drenthe. We waren enorm verbaasd toen we 1200 ingevulde enquêtes terug kregen, 400 van fokkers en 800 van ruiters. Draagvlak is er dus zeker.  Van daaruit hebben we de website gemaakt en konden mensen zichzelf of hun paard of pony aanmelden. De doelstellingen zijn voor iedereen weer anders. Zo hebben we recreatiepaarden, paarden die voor een predicaat gereden moeten worden of paarden die zo hoog mogelijk opgeleid moeten worden. Zo spreken we dus een heel breed publiek aan. We hebben al bij 14 paarden matches kunnen maken met verschillende ruiters. Nu moeten we de definitieve matches nog maken. Hopelijk worden deze net zo succesvol als met mijn match met Iza Dieni.”

Kybrona

Naast Après Minuit waarmee ze Grand Prix start en Iza Dieni in het ZZ-Licht, heeft Kim nog een Johnson. “Hij is Inter I klaar en de piaffe en passage pakt hij ook al goed op. Uiteindelijk is hij wel een keer voor de verkoop. Verder heb ik een vijfjarige Governor-merrie, Kybrona, uit dezelfde moeder als Après Minuit en nog een 2,5-jarige Ferdinand, die we misschien voor de eerste bezichtiging willen doen. Ik werk twee dagen in de week op school en ik wil regelmatig lessen bij Alex van Silfhout. Drie of vier paarden goed rijden is voor mij dus het maximale.”

Artrose

Tot voor kort stond ook de moeder van Après Minuit en Kybrona, Ramona, nog bij Kim. Vorige week heeft ze haar op 22-jarige leeftijd in laten slapen. “Vorig jaar hebben we haar bewust al niet meer laten insemineren. Ze heeft al jaren erg last van artrose. De afgelopen jaren liep ze dag en nacht buiten, want als ze ’s nachts op stal moet wordt ze heel stram. Ik wilde niet dat ze op een punt zou komen dat ze zou lijden en niet meer overeind zou kunnen komen. Dat heeft ze niet verdiend en dat wilde ik haar niet aan doen. Daarom was nu het moment om haar te laten gaan.”

Stam Ramona opbouwen

“Ramona heeft tien nakomelingen gebracht. Eén is helaas overleden. Ik hoop dat de Governor, Kybrona, straks het stokje in de fokkerij kan overnemen, maar ik wil haar ook gaan uitbrengen in de sport. Jybrona, van Dream Boy, is verkocht en is nu drachtig van Totilas. Hybrona, van United, wordt ook ingezet in de fokkerij. De stam uit Ramona is nog niet heel groot, maar ik vind het wel leuk dat haar dochters gebruikt worden voor de fokkerij en dat de stam nu wordt opgebouwd. Dan laat ze toch iets moois achter.”

Vind hier alle informatie over ‘Eigenaar zoekt ruiter‘.

Bron: De Hoefslag

 

0 2604

Edward Gal en zijn wonderpaard Totilas veroverden tien jaar geleden de harten van alle paardenliefhebbers, maar ook van vele mensen die niets met paarden hadden. Na drie wereldtitels tijdens de Wereldruiterspelen in Kentucky, lonkte het olympisch goud in Londen, maar zover kwam het nooit, omdat Totilas verkocht werd.

Richard Schoonderwoert interviewde Edward Gal voor de site van TeamNL over Totilas.

Eerste keer Wereldkampioen

Over de Wereldruiterspelen in 2010 in Kentucky vertelt Gal: “Dat was heel speciaal in Kentucky. De eerste keer dat ik wereldkampioen werd. En dan ook nog met een paard dat ik pas een jaar op dat niveau reed. Die mensen daar: het stadion zat bommetje vol. Ook tijdens het losrijden en de training stonden er al veel mensen te kijken. Het was ongelooflijk wat daar gebeurde. De scores van de kür kwamen boven de negentig procent. Dat was vóór mij nog nooit eerder gebeurd. Dus dat was heel apart. Er verschenen zelfs regelmatig tienen op het scorebord.”

Hype

De hype rond Edward en Totilas begon echter al een jaar eerder, op het EK in Windsor. “Overal waar we kwamen was het megadruk. Mensen wilden per se mij en Totilas zien. Ook mensen die niks met paardensport hadden, wilden zien wat daar gebeurde. In het begin hadden we het zelf niet zo in de gaten, maar op een gegeven moment zie je bij al die concoursen wel dat het afgeladen vol zit. Zelfs in Duitsland waren ze enthousiast.”

Niet van deze wereld

Totilas was wat iedereen zei ‘niet van deze wereld’. “Mensen hadden nog nooit zoiets gezien, dat een paard zo kon lopen. De mensen wilden zien of het echt zo speciaal was. Zelf wende je eraan. Maar iedere keer na een wedstrijd, als je de commentaren hoorde en las, dan besefte je wel dat het heel bijzonder was. Ik kreeg na afloop ook van juryleden wel eens te horen dat ze kippenvel kregen en tranen in de ogen omdat we ze zo geraakt hadden. Soms had ik dat zelf ook wel. Dat een proef zo goed op de muziek paste, dat ik het gevoel kreeg van: waauw, zo moet het zijn.”

Zo bijzonder

Edward vertelt verder over waarom Totilas zo bijzonder was. “Sommige paarden hebben een bepaalde energie om zich heen, een uitstraling, en andere hebben dat minder of niet. Net als mensen. Dat zijn geen dingen die je kunt trainen. Totilas had het allemaal: talent, uitstraling, de bewegingen en instelling Alles wat je maar wilde kwam in één paard bij elkaar en dat was natuurlijk geweldig.”

Verkoop

Toen kwam het moment van verkoop. “Dat kwam heel hard aan. Op dat moment denk je even dat de wereld vergaat. Maar ik besefte wel dat het om zulke hoge bedragen gaat. Dan kun je van niemand verlangen dat ze dat paard voor mij behouden. Dat moet je respecteren. Natuurlijk is het op dat moment heel zuur. Maar ik had wel andere paarden staan waarmee ik internationale wedstrijden kon rijden. Alleen die waren niet zoals Totilas. Dus ik moest wel een stapje terug doen.”

‘Ik miste Totilas’

“Ik miste niet zozeer de aandacht, maar wel het paard. Want ik had er een heel hechte band mee. Dat vond ik nog het ergste. Iedere keer dat je met hem reed, of het nou wedstrijden waren of een training, dan had je zoveel plezier. De eerste wedstrijden waar hij liep, ben ik een confrontatie uit de weg gegaan. Ik vond het heel moeilijk om hem weer te zien. Na anderhalf jaar heb ik hem wel opgezocht. Hij reageerde direct en keek meteen op. Dat gaf me wel het gevoel dat hij me herkende. Na verloop van tijd besef je dat het allemaal gewoon doorgaat. Ik kon het verstandelijk beredeneren. Maar het blijft wel altijd een gevoelig ding.”

Lees hier het complete interview.

Bron: TeamNL

0 373
Julia Bouthoorn - Impression © Lukasz Kowalski

Op de tweede dag van de subtop tweedaagse in Houten mocht Julia Bouthoorn twee keer het oranje lint ophalen. Haar Infodatek’s Impression (v. Connaisseur) liep op de eerste dag naar 74% en 70,6% in het ZZ-Licht. Op de tweede dag besloot de amazone om onverwachts het ZZ-Zwaar te proberen. Ze wonnen twee keer met 68,6% en 68%. 

Sir Rheingold

Naast Impression had de amazone ook nog haar vierjarige jonge paard Sir Rheingold (v.Sir Heinrich) meegenomen naar de jonge paarden competitie en ook hiermee had ze succes. Sir Rheingold won twee keer met 80,4% en 80%.

Onverwachts debuut

De 21-jarige amazone vertelt: “Allebei de dagen gingen ontzettend goed, dus het was echt een heel goed weekend! Zaterdag startte ik met Impression nog in het ZZ-Licht en toen had ik al hele mooie scores gereden. De volgende dag zou ik eigenlijk ook die proeven rijden, maar omdat het zo goed ging had ik aan de organisatie gevraagd of ik zondag in het ZZ-Zwaar mocht starten. Ik vond het een mooie uitdaging, want ik had die proef nog nooit gereden met dit paard. Ik dacht: ‘ik ga het gewoon doen zondag!’ En het heeft heel goed uitgepakt.”

Soepel

“In principe heeft Impression drie hele goede gangen is hij ook overal wel goed in. Dit keer staken zijn wissels er echt bovenuit, want daar kregen we veel achten voor. Zaterdag had ik ook nog een paar negens voor de zijgangen. Impression is een enorm soepel paard, net een elastiekje. Dus voor de zijgangen krijgen we altijd hele hoge cijfers. Verder moet hij nog wel wat meer kracht opbouwen, maar dat is niet zo gek natuurlijk, hij is pas zeven jaar en dus ontzettend jong. De proef mocht nog wat meer afgewerkt zijn, maar ik had hem ook nog nooit geoefend, dus dat is niet zo gek natuurlijk”, lacht Bouthoorn.

Paard voor de toekomst

Het is volgens zijn amazone een heel slim, meewerkend en leergierig paard. “Hij kon de oefeningen al best wel snel, maar had wat meer tijd nodig voor zijn ontwikkeling als paard zijnde. Nu zit het er al goed aan te komen, dus dat is erg mooi. Afgelopen augustus zijn we samen afgereisd naar Hongarije en daar heeft hij de rubriek voor zevenjarigen gewonnen met 76% en 77%. Hij begint nu meer mee te komen en ervaring op te bouwen. Iedere wedstrijd groeien we een beetje en ik hoop dat ik hem straks mee kan nemen naar de U25. Impression is mijn paard voor de toekomst en ik denk ook dat hij veel aanleg heeft voor het sluitwerk.”

Trots

“Ik ben het meest trots op wat we samen hebben bereikt. Hij wil altijd voor mij gaan en we zijn als combinatie flink gegroeid, maar hebben ons ook los van elkaar ontwikkelt. We leren van elkaar en het is echt mijn schat.” 

Planning

“Uiteindelijk wil ik met hem in de U25 van start gaan, maar op korte termijn wil ik hem tot de indoorkampioenschappen in het ZZ-Zwaar houden en daarna wil ik op het gemakje door gaan stromen. Ik heb ook nog een ander paard dat in de Prix St. Georges loopt, dus in principe zit er geen haast achter. Ik heb nog geen volgende wedstrijd op de planning staan, omdat ik mijn ZZ-Zwaar debuut natuurlijk nog niet had gepland. Maar is het is toch gelukt, dus vanaf hier kijken we verder”, besluit de amazone vastberaden. 

Tekst: Elaine Duurham

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: Lukasz Kowalski

0 53
Hoefslag@Home

Vanwege de vele aanmeldingen en enthousiaste deelnemers hebben WeAllRide en Hoefslag besloten de Hoefslag@Home-longeerchallenge te verlengen. Je hebt nu tot het einde van het jaar de mogelijkheid om je video te laten beoordelen door onze juryleden. Daarnaast maak je ook nog steeds kans op een privéles van het door jou gekozen jurylid.

Ook in de winter is longeren natuurlijk erg belangrijk. Over het algemeen komen paarden vaak minder op de wei, wat betekent dat ze minder de mogelijkheid hebben om te bewegen. Longeren is tijdens deze periode een goede manier om je paard gezond én in conditie te houden.

Vaak onderschat

Niet alleen tijdens het rijden, maar ook tijdens het werken vanaf de grond is het belangrijk dat je je paard op de juiste manier belast. In de praktijk blijkt soms dan ook dat goed longeren vaak onderschat wordt. Daarom is de Hoefslag@Home-longeerchallenge in het leven geroepen. Het is dé manier om feedback te krijgen op je trainingen, zonder dat er iets van afhangt. Het mag dus gerust fout gaan, want het is geen wedstrijd.

Hoe werkt het?

Maak een video van maximaal zes minuten lang waarbij het paard én de longeur volledig in beeld zijn. Dit kan je doen met een filmcamera, maar telefoonkwaliteit voldoet in dit geval ook prima aan de eisen. Voor maar €12,50 kan je de video insturen via de website van WeAllRide. Daarbij kan je kiezen voor één van de juryleden die je video binnen drie dagen zal voorzien van uitgebreide feedback.

Kies je eigen jury

Ons team bestaat uit Monya Spijkhoven, Martsje Bergsma en Bastiaan de Recht. Allemaal zijn ze goed opgeleide longeurs met genoeg kennis en kunde om jouw video te voorzien van passende feedback. Bekijk hier de video’s en bepaal wie bij jou en je paard past! Wil je meer informatie of wil je een video insturen? Klik dan hier!

Bron: Hoefslag

0 455
Quinty Vossers & Inferno © DigiShots

Quinty Vossers en haar Inferno (v. Everdale) schreven de hoogste dag score op hun naam in Lievelde. Ze wonnen de Lichte Tour rubriek met 73,309%.

Simpel rijden

Vossers vertelt over haar proef “Hij was heel fijn te rijden. Met een zevenjarige is dat soms nog wel een beetje lastig. Je hoopt dat zoveel mogelijk vanzelf gaat en je een constant beeld kan laten zien, het liefst nog foutloos en ook spectaculair. Het viel allemaal op zijn plek en ik was super tevreden. Hij stond er heel fijn aan en ik kon alles simpel doorrijden.”

Hoge cijfers

“Voor mijn gevoel had ik in het galopgedeelte al veel meer controle, met name in de pirouettes. Het was nog niet heel bevestigd. Nu had ik voor het eerst in de proef dat ik ze zo kon rijden als ik wou. Het hele drafgedeelte was heel goed, daar gaf hij net dat stukje extra. Ik kon het terug- en wegrijden heel mooi markeren” vertelt de amazone. “Een 6,5 was het laagste cijfer op ons protocol. Er stonden veel hoge cijfers op de protocollen.”

WK selectie

De jury mocht de prijzen uitreiken op afstand. “Toen ik mijn prijs kreeg zei ze dat ze het een super fijn beeld vond. Dat stond ook op het protocol ‘Genoten, hele fijne proef ga zo door!’ Het belangrijkste wat dit jaar nog op de planning staat is de WK selectie aanstaande donderdag. Als het zou lukken om door te mogen dan zou ik even niet meer weten waar ik het zoeken moet. Dan komt er echt een droom uit. De lat ligt heel hoog en voor de jonge paarden is het best hoog gegrepen. Maar de paarden die die kwaliteit hebben kunnen dat aan. De ene is er eerder klaar voor dan de andere.” vertelt Vossers.

Nuttige periode

Vossers zat met haar andere paard Hummer (v. Charmeur) in het team van de young riders op het EK in Hongarije afgelopen zomer.  Het EK was dit jaar nooit haar doel geweest. De observaties reed ze eigenlijk om weer met haar paarden op concours te kunnen. “Met Inferno was het een heel rustig jaar. Toen de Corona kwam was het seizoen voor ons weg. We hebben beide super veel bijgeleerd, je lest een keer extra en kunt anders trainen. Ik vind dat zelf wel een hele fijne manier van trainen. Je kijkt per week of per dag wat je voelt en wat beter moet. Je stelt doelen die op dat moment goed zijn voor je paard. Met wedstrijden op de planning ga je toch meer proefgericht trainen. Het is voor ons een nuttige periode geweest” vertelt ze.

Speciaal

“Inferno is voor mij heel speciaal en ook met rijden blijft hij dat gevoel geven. Het is een paard die in de proef net een stukje extra geeft. Hij heeft een heel eigen karakter, ook op stal. Hij laat jou heel speciaal voelen, net zoals een klein kindje in een prinsessenjurk. Het is wel een mannetje maar dat maakt hem super leuk. Vanaf het eerste moment dat we hem gingen uitproberen dacht ik ‘Dit is mijn paard’. Dat gevoel is nooit meer weggegaan” vertelt Vossers enthousiast.

Tekst: Michelle Klutman

Bron: Hoefslag / Overname zonder bronvermelding én schriftelijke toestemming via webredactie@mediaprimair.nl is niet toegestaan

Foto: Digishots

0 358
Ilse van Cranenbroek - Ivar Subtop Boxtel 2020 © DigiShots

De Lichte Tour in Neerijnen werd zondag gewonnen door Ilse van Cranenbroek. Zij reed hier haar oogappel Ivar (v. Ampère) en samen zetten ze een score van 71,912% neer in hun debuut. Met deze score lieten zij de  concurrentie met ruim 7% achter.

Voorzichtig

“Met Ivar ben ik eigenlijk altijd tevreden”, steekt de amazone van wal. “Ik moet eigenlijk nog steeds een beetje wennen, want Emerald liet mij eigenlijk altijd in de ring in de steek waardoor ik nog steeds voorzichtig rijd. Ivar doet dat nooit, dus ik moet dat echt gaan beseffen! Hij heeft een super karakter en zou zo voor mij door het vuur gaan.”

Niet klagen

Over haar proef zegt ze: “Er zaten stukken tussen die helemaal van mij waren en dan had ik hem mooi bovenin. Maar dan wil je dat eigenlijk bij ieder onderdeel en dat lukt dan weer net niet. Af en toe voelde ik hem een beetje wegzakken en moest ik hem toch iets te veel helpen. Ik voel daarentegen wel dat hij iedere keer steeds beter gaat en sterker wordt, daarom mag ik zeker niet klagen”, lacht de amazone.

Gigantisch slim

In de training is de combinatie niet specifiek met één bepaald onderdeel bezig. “Het klinkt lichtelijk arrogant maar bij Ivar ga ik er op zitten en kan ik alles vragen. Hij is zo’n balletje en pikt alles meteen op. Het enige wat nu nog beter zou kunnen zijn de eeners. Daar moet hij wat meer rust in krijgen en verder zou hij nog iets meer op eigen benen kunnen lopen, maar ja, dit paard is zo gigantisch slim. Soms zit ik er op en denk ik ‘tja wat zal ik vandaag gaan doen’.”

Verkoop

“Gelukkig is Ivar van mijn vader en is hij een verzamelaar, ik hoef dus niet bang te zijn dat hij op een dag te koop staat. Ik kan hem zo lang houden als ik wil”, vertelt Van Cranenbroek vrolijk verder. “Ik wil hem eerst zelf nog zo ver doorrijden dat we in de Grand Prix komen en misschien dat we hem daarna eens verkopen, maar dat is nog ver weg.”

Net een hond

“Ik ben als amazone een beetje verpest door mijn vorige paard Emerald. Toen was alles zo moeilijk en was ik blij als iets kleins was gelukt. Iedere keer als ik nu een proef rijd ben ik verbaasd en denk ik ‘wauw’. Als ik dan de proef terugkijk zie ik ook dat het echt heel goed is. Maar omdat hij er iedere dag er zo goed aan staat, raak je er makkelijk aan gewend. Af en toe besef ik niet wat voor fijn paard ik onder mijn kont heb. Als het misgaat ligt het aan mijzelf, kijk bijvoorbeeld naar het NK, maar ik kan nog steeds niet geloven hoe geweldig hij is. Het is net een hond, maar als je in het zadel zit gaat hij meteen.”

Beschermen

“In januari zouden we Inter II kunnen starten, maar aan de andere kant zit ik ook met zijn leeftijd in mijn hoofd. Hij is nog zo jong. Hij zou het in principe best kunnen, maar hij vindt alles zo leuk en doet het zo makkelijk, dat ik vind dat ik hem ook tegen zichzelf moet beschermen”, besluit ze. 

Zie ook: Subtop | Ilse van Cranenbroek: “Ivar lijkt niet van deze planeet”

Tekst: Elaine Duurham

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: DigiShots

 

0 1443
Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming

De 24 districtsinspecteurs van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming maken zich sterk voor dieren die worden verwaarloosd, mishandeld of aan hun lot worden overgelaten. Dat dat nog steeds hard nodig is, blijkt uit de cijfers.

Vorig jaar kreeg de Inspectiedienst ruim 1.300 meldingen binnen van paarden en pony’s in nood. En dat is nog maar het topje van de ijsberg.

In de achtertuin

“Als je kijkt naar hoe welvarend we zijn en de mogelijkheden die we hebben om dieren te helpen, is het met het welzijn van dieren in ons land niet al te best gesteld,” verklaart districtsinspecteur Jan Verkuijl van de
Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID). “Neem paardenmarkten, waar je al voor tien euro
een Shetlander aanschaft. Dieren die aan het einde van de dag niet zijn verkocht, worden voor oud vuil
achtergelaten op straat. Dat is toch schrijnend? Het maakt de drempel om er eentje aan te schaffen laag.
Ouders kopen een pony voor hun dochter en die wordt vervolgens in de achtertuin neergezet. Dat is een
half jaar leuk, maar dan moeten de hoeven worden bekapt en met die kosten hadden ze geen rekening
gehouden. Vaak wordt zo’n dier dan aan z’n lot overgelaten.”

Trieste situatie

Ook collega-inspecteur Nadine Burggraaf wordt regelmatig geconfronteerd met paarden en pony’s
die niet de juiste zorg krijgen. Zoals het drietal dat in erbarmelijke omstandigheden in een donkere,
smerige stal stond. De situatie van de dieren kwam aan het licht toen de Inspectiedienst via de dierenpolitie
werd getipt. Nadine ging poolshoogte nemen en trof op het adres de verwaarloosde pony’s aan.
Ze hadden slechte hoeven, waren mager, zaten onder de blubber en de vacht vol klitten.

Nadine: “Ze stonden daar maar voor zich uit te staren, met een lege blik in hun ogen. Er was niets dat ze nog
prikkelde of uit hun isolement kon halen. Ik vond het hartverscheurend.”

De grip kwijt

De dieren bleken al op leeftijd en hadden jarenlang op het adres gestaan, gelukkig niet altijd in deze slechte situatie. “De eigenaresse vertelde dat haar ouders kort na elkaar overleden waren. Zonder hun steun kon ze de verzorging voor haar dieren niet meer aan. Voor de pony’s was het sneu, maar voor die mevrouw ook. Ze realiseerde zich heel goed dat ze de grip kwijt was.”

Voor de pony’s Amir, Josje en Kruimeltje werd een nieuwe plek gevonden op een zorgboerderij. Toen Nadine het drietal onlangs terugzag, kon ze niet anders dan tevreden glimlachen: “Ze zien er zóveel beter uit. Hun vacht glanst, de manen zijn geborsteld en de hoeven bekapt. Ze zijn voller en ronder. Voorheen stonden ze de hele dag in dat vieze, donkere hok. Hadden ze geen afleiding en konden geen kant op. Hier krijgen
ze aandacht, beweging, worden ze omringd door soortgenoten en mogen ze het bos in. Dit is zoals het
altijd zou moeten zijn.”

Help dieren in nood!

Voor pony’s Amir, Josje en Kruimeltje kwam de hulp op tijd. Maar inspecteurs Jan, Nadine en hun collega’s komen veel schrijnende situaties tegen. Met jouw steun kan de Dierenbescherming nog meer dieren redden, opvangen en beschermen. Help je mee? Sms ‘DIER’ naar 4333 (€ 3 per bericht) of kijk op www.dierenbescherming.nl/ponysgered.

0 2654

De professionele verkopers van paarden en pony’s gaan gebukt onder de huidige Consumentenbescherming, zoals deze in de EU-lidstaten van toepassing is. Deze consumentenbescherming kan voor de professionele verkopers grote financiële gevolgen hebben. Er kan nog wat aangedaan worden, maar dan is er snel actie nodig.

Verkoop door professional aan consument

Deze Consumentenbescherming komt onder andere er op neer dat bij verkoop van een paard of pony door  een professional (een partij welke beroeps- of bedrijfsmatig bezig is met de verkoop van paarden en pony’s) aan een consument, wordt vermoed dat gebreken die zich binnen zes maanden ná aflevering openbaren al aanwezig waren bij de levering. Hieronder vallen ook gebreken die acuut zijn ontstaan, bijvoorbeeld door een misstap of val.

Risico voor verkoper

Wanneer de professionele verkoper dan het tegendeel niet aannemelijk kan maken (in de volksmond: kan bewijzen,) blijft dit gebrek voor risico van de verkoper. Deze dient dan vaak het paard terug te nemen en zelfs schadevergoeding aan de koper te voldoen. De geschetste situatie is door vrijwel alle EU-lidstaten in de wetgeving opgenomen. Ook in Nederland passen de rechters dit uitgangspunt toe! Zelfs in het geval van blessures welke acuut kunnen ontstaan, zoals bijvoorbeeld een peesblessure, moet de professionele verkoper bewijzen dat deze blessure op het moment van de levering niet bestond.

Ongewenste handelsrisico’s

De jurisprudentie van Nederlandse rechters waarbij een omvangrijke vordering van de kopende consument wordt toegewezen is talrijk. Ook omdat de Faculteit der Diergeneeskunde in Utrecht het gebleken gebrek niet altijd wetenschappelijk kan dateren van voor of na de levering van een paard of pony.  Dit soort handelsrisico’s zijn bij de verkoop van paarden natuurlijk niet gewenst. lmmers, een consument kan ook zo met een paard omgaan dat het blessures gaat vertonen. De verkoper valt dan niets te verwijten, maar toch draait de verkoper wel voor de kosten op. Daarnaast heeft elk dier een eigen energie en kan hij spontaan ziektes of gebreken oplopen. Daar kan de verkoper op dat moment natuurlijk niets aan doen, maar hij kan wel voor de kosten opdraaien.

Garantietermijn van 6 naar 12 maanden

Op 1 januari 2022 zullen nog een aantal verdergaande dwingendrechtelijke Consumentenbepalingen in de wetgeving aangepast worden en van kracht worden. De meest vergaande wijziging betreft die van de verlenging van de garantieperiode van zes maanden naar minimaal twaalf maanden. Dit betekent concreet dat de professionele verkoper het risico loopt dat de consumentkoper zelfs aan het einde van dat jaar kan zeggen: “Mijn paard is kreupel, ik kan hem daarom niet meer rijden en/of op wedstrijden uitbrengen. Neemt u het maar terug, ik heb recht op terugbetaling van de koopsom”. Vrijwel iedereen in de paardensport zal begrijpen dat dit de professionele handel in paarden en pony’s aan consumenten niet zal bevorderen.

Actie geboden

De lidstaten mogen de garantietermijn zelfs opschroeven naar twee jaar. De Nederlandse regering heeft nu
besloten om voor de “minimale” termijn van twaalf maanden te gaan. De Europese richtlijn bepaalt echter wel dat de Lidstaten er ook voor kan kiezen om de koop van levende dieren uit te sluiten. ln het wetsontwerp voor Nederland wordt hier niet voor gekozen!
Schelstraete advocaten vermoedt dat de paardenhandel in Nederland en haar belangenorganisaties inclusief KWPN en de overige stamboeken een kans laten liggen. Het wetsontwerp moet nog naar de
Tweede Kamer, dus actie is nu geboden. Wil men de al in moeilijkheden verkerende paardenhandel op terechte gronden steunen.

Voor meer informatie of vragen kunt u contact opnemen met Schelstrate advocaten.

Bron: Perbericht Schelstraete advocaten

0 4822
Lonneke Mutsaerts - Allucienne © DigiShots

Lonneke Mutsaerts is springamazone in hart en nieren. Toch is ze nu aanbeland in het ZZ-Zwaar met Alluciënne (v. Sandro Hit) en heeft ze in drie wedstrijden al vijf winstpunten. Zelf vindt ze haar paard raar en iedereen raadde de aankoop, vier jaar geleden, af. Zelf had ze ook niet verwacht ooit op dit niveau aan te komen.

Aan de kletter

“Alluciënne stond bij ons in pension. De mensen waar ze van was wilden haar verkopen, maar dat lukte niet. Ze was elf jaar en had drie of vier veulens gehad. Verder liep ze L1 zonder winstpunten en was het een stijf, stram, stug en arm bespierd paard, zonder balans. Mijn man zag er foktechnisch wel iets in. Ze komt namelijk uit de moeder van UB40 en Davino. Zelf zag ik er ook iets in.  Ik ging er op zitten en toen ging ze keihard aan de kletter, maar toch voelde ik ook iets goeds. Toen hebben wij haar overgenomen.”, vertelt Lonneke.

Voor gek verklaard

“Mensen verklaarden mij en Bert wel voor gek dat we haar gekocht hadden, maar toch wilde ik het proberen. Ik heb heel lang gezocht naar welke manier van rijden bij haar past. Ik reed een keer een oefenwedstrijd bij René Otten en hij gaf me een paar tips, waarop ze direct beter liep. Ik ben toen bij hem gaan lessen.”

Zal niet lukken

“Ik ben haar gaan starten en in het L en iedereen zei dat het M nooit zou lukken. Dat heb ik dus maar overgeslagen en ben direct Z1 gestart. Toen zei iedereen dat Z2 er niet in zat. Ik ben wel lang bezig geweest met de wissels. Als springamazone was ik toch gewend om iets anders een wissel te rijden, meer met een heupzwaai. Na een half jaar trainen deed ze de wissels toch. We gingen van start in het ZZ-Licht en nu hebben we dus in drie wedstrijden in het ZZ-Zwaar al vijf winstpunten.”

Streng

“René ging verhuizen bij Friesland en toen ben ik bij Kim van der Muren gaan trainen. Haar manier van rijden past bij mij. Ze is wel heel streng in de afwerking, maar dat is juist goed, want daar ben ik juist niet zo goed in. Dat wordt nu dus steeds meer af. Het is in de ring nog lang niet goed genoeg. Afgelopen weekend waren de wissels niet van mij, maar sprong zij ze voor de hulp uit. Net als de pirouettes, die kan ze zo makkelijk dat ik er echt aan moet rijden om haar eruit te krijgen, anders draait ze een hele. Ze bokte ook nog een keer en dat mag natuurlijk niet.”

Te serieus

“Eerder verkocht ik de paarden als ze M liepen, want anders werd het me veel te serieus. Ik vind het wel heel leuk dat we nu bij de subtop rijden. Nu zou ik ook wel graag Prix St. Georges willen rijden. Ik ben al aan het kijken naar een slipjas. Tussendoor heeft ze trouwens nog een veulen gehad van Dreamboy. Die is nu drie jaar en gaan we zadelmak maken. Hij lijkt heel goed.”

Knieschijf verbrijzeld

Hoe kan het dan dat ze als springruiter nu bij de subtop rijdt en niet in de springring? “Toen ik in Deurne EPTM-merries reed heb ik mijn knieschijf verbrijzeld. Een paar jaar geleden kreeg ik nog een klap tegen mijn knie. Met korte beugels rijden gaat dus echt niet meer. Dat is echt de enige reden dat ik dressuur ben gaan rijden. In hart en nieren ben ik nog springamazone, maar dressuur vind ik nu wel erg leuk!”

Bron: De Hoefslag

0 1033
Maikel Rutten en Eliana ©Digibord

Maikel Rutten wist zondag in Breda naar de overwinning te rijden in het ZZ-Zwaar. Hij zadelde hiervoor Eliana (v. Sir Oldenburg) die naar een percentage van 62,286 liep. “Dit niveau is voor mij als ruiter een nieuwe stap, maar ook voor mijn paard. Het heeft daarom ook even geduurd om samen de goede weg te vinden en alles goed af te stellen, want we hebben het allebei nog nooit gedaan.” 

Afstemmen

“We waren een beetje aan de goden overgeleverd”, lacht Rutten. “Maar nu merk ik wel dat er meer kilometers op de teller staan en nu gaan de oefeningen ook steeds makkelijker en beter. De laatste tijd is met name het draf-stuk heel safe, dus daar halen we vaak mooie punten op. Voorheen verloren we het altijd een beetje op de galop, maar ook dat gaat steeds een stukje beter. Deze week waren de pirouettes de hoogtepunten van de galop, maar helaas gingen de series wel allebei fout. Twee weken geleden waren ze wel beide goed, dus het is een een beetje afstemmen betreft wat ik moet doen en hoe veel ik moet geven.”

Ervaring opdoen

Eliana is een merrie die de ruiter rijdt voor haar eigenaren. Hij vertelt: “Ik rijd haar nu zo’n kleine zes jaar en we zijn helemaal onderaan in de B begonnen. Haar eigenaren, familie van Loon, geven mij alle kansen die ik mij maar zou kunnen wensen. Alles kan en alles mag. Zij staan helemaal achter ons en vinden ook alles wat we doen leuk. Op dit moment is alles heel erg correct en daar scoren we op. Zo lang Eliana gezond en heel blijft mag ik met haar lekker ervaring op blijven doen en gaan we langzaam richting de Lichte Tour.”

Acceptatie

“Het is een merrie met een echt karakter”, vertelt Rutten vrolijk verder. “Het is geen paard waar iedereen mee overweg kan. De ene dag ga je twee stappen vooruit, maar het kan goed zijn dat je een dag later weer vijf stappen terug moet doen. Je moet vrede met haar houden, maar tegelijkertijd moet ze natuurlijk wel de oefeningen leren. Dus om die grens goed te bewaken is wel wat moeilijker. We zijn nu een aantal jaren verder en nu merk ik dat ze mij als ruiter wel steeds meer begint te accepteren.”

Trots

Het is echt een merrie merrie. “Toen ik met haar begon zeiden veel mensen op concours tegen mij: “stop daar toch mee en het heeft geen zin.” Maar aan de andere kant kreeg ik ook vaak de bemoedigende woorden te horen: “Hou gewoon vol, geef het niet op en als het echt niet gaat kun je altijd nog stoppen.” Als je dan ziet waar we nu staan kan ik alleen maar super trots zijn.”

Andere rijstijl

Vroeger was Rutten een fanatiek springruiter, maar om Eliana goed te kunnen rijden moest hij zijn rijstijl aanpassen. “Dit is een merrie die je moet behandelen als een dame. Bij springpaarden is het naar mijn idee veel makkelijker. Daar ga je op zitten, je rijdt je rondje en je leert ze rustig wat. Heel anders dan bij dressuurpaarden. Ik moest zeker veranderen in mijn rijden rijden”, legt hij uit. “Ik moest echt wel nadenken over hoe ik dingen deed, of mijn acties consequenties hadden en hoe vaak ik bepaalde dingen moest doen.”

Voor de winst

“Ik ben Eliana gaan rijden voor haar eigenaresse toen zij bij haar niet zo braaf was. Toen ben ik via via bij haar terecht gekomen en ben ik met Eliana aan de slag gegaan. Het was nog steeds de bedoeling dat haar eigenaresse weer plaats zou nemen in het zadel, maar na een tijdje zei zij: “weet je Maikel, ik hoef haar niet meer te rijden, het is toch te moeilijk en ik word ook wat ouder.  Kijk jij maar hoe ver je met haar komt.” Tussendoor heeft Eliana nog een veulentje gehad en nadat ze Z2 geklasseerd was zijn we eigenlijk maar verder gegaan. Ik dacht altijd dat ik wel leuk mee kon rijden, maar nooit voor de winst. Maar blijkbaar wel!”

Genoeg mogelijkheden

“Op dit moment bekijken wel alles stapje voor stapje. We zijn nu al een heel eind gekomen en het volgende doel is nu om een keer Lichte Tour te rijden. A, omdat ik het zelf nog nooit heb gedaan en B, omdat ik dan eindelijk een keer de lange jas aan kan. Dat is mijn droom en het doel en daarna zien we verder. Verkocht wordt ze nooit, dus zolang ze gezond en heel blijft, kan ik rijden wat ik wil”, besluit de vrolijke ruiter enthousiast. 

Tekst: Elaine Duurham

Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)

Foto: Digibord

Vorige123...603Volgende Pagina 2 van 603

Volg ons!

103,154FansLike
0VolgersVolg
0VolgersVolg
1,451Youtube abonneesAbonneer
Al meer dan 65 jaar brengt de Hoefslag de paardenwereld bij de liefhebber thuis. Het onafhankelijke paarden(sport)medium brengt via het maandelijkse tijdschrift, de website en de social media kanalen achtergronden en praktische informatie over paarden, sport en paardenhouderij
Neem contact op: hoefslag@mediaprimair.nl

Laatste nieuws

Populaire Onderwerpen

© 2020 Media Primair