Op de nieuwe locatie van haar bedrijf, Manege Hillegersberg in Bergschenhoek, is Antoinette Diks tijdens het lesgeven van haar leerlingen onverwacht overvallen met haar uitverkiezing tot Hippische instructeur/docent van het jaar. Marlies Reibestein, bestuurslid van Stichting HIP (Hippische Innovatieve Projecten) verraste de winnares op haar thuisbasis. De live registratie hiervan is op 5 februari te zien tijdens de uitzending van de KWPN hengstenkeuring 2021, te volgen op KWPNtv.
Veel facetten bij elkaar
Jury voorzitter Gonneke Leereveld: “Wij zijn van mening dat docent & instructeur Antoinette Diks vele facetten van de paardensport bij elkaar brengt. Ze combineert ondernemerschap in haar eigen vijf sterren Manege Hillegersberg, met haar werk als docent Paard bij Lentiz en bestuursfunctie bij de stichting ORUN. Ze heeft boeken geschreven, is examinator en zet zich in voor carrouselrijden. Antoinette heeft altijd veel extra aandacht voor het begeleiden van bijzondere mensen en het inzetten van paarden als middel om tot groei te komen. Zij doet dat met gedrevenheid, precisie en betrokkenheid. De vele ruiters die haar hebben voorgedragen voor deze verkiezing roemen haar, omdat ze inventief en leergierig is, meedenkt in het vinden van nieuwe invalshoeken en altijd, maar dan ook altijd voor ze klaar staat. Met haar vele jaren ervaring en tomeloze inzet is Antoinette Diks een geweldige ambassadeur voor de vele geïnspireerde instructeurs waar wij in dit land zo rijk mee zijn.” De winnares was zichtbaar onder de indruk van de lovende woorden uit het juryrapport. “Dit is de mooiste prijs die ik ooit kan krijgen, ik heb zo’n mooi vak, hier leef ik voor!” aldus Antoinette.
Deelname overweldigend
De deelname aan de verkiezing ‘docent/instructeur van het jaar’ was ook dit jaar weer overweldigend. Docenten en instructeurs uit heel Nederland zijn door hun pupillen, collega’s, manegeklanten of studenten aangemeld met knipselkranten, filmpjes, fotocollages, tekeningen, om mee te strijden voor deze titel. Het is ontzettend leuk om te zien dat deze prijs zo leeft onder de rijscholen, en docenten en instructeurs dus zo’n ontzettend belangrijke rol spelen. Zij zetten zich met hart en ziel in voor hun vak, hebben een enorme passie voor het paard en willen hun studenten helpen om het beste uit zichzelf en hun paard te halen. Uit de ruim vijftig inzendingen die wij ontvingen, bleek dat overduidelijk.
De 12-jarige tinker Bob is nu vijf jaar van Monique Versaevel, waarvan ze al drie jaar uitkomen in de dressuursport. Samen hebben ze het geschopt tot het M2+10 en zitten ze nog lang niet aan hun max.
Versaevel had vroeger een shetlandpony op een pensionstal in de buurt staan, waar ze Bob voor het eerst zag. “De eigenaresse van die stal kreeg Bob van zijn toenmalige eigenaar, en vroeg of ik hem bij wilde gaan rijden”, steekt Versaevel vrolijk van wal. “Uiteindelijk klikte het zo goed tussen mij en Bob, dat ze vroeg of ik hem wilde hebben. Natuurlijk zei ik daar geen nee tegen, dus heb ik hem van haar gekregen”.
De clown van stal
De amazone is vanaf het begin af aan al helemaal weg van de donkere tinker. “Bob wil altijd voor je werken en vindt alles leuk om te doen. Daarnaast is het de clown van stal, hij haalt altijd wel iets uit. Het is gewoon echt een superleuk paard”.
De combinatie rijdt nu M2+10 bij de KNHS. “We rijden nu een jaar of drie wedstrijden, wat we beide heel erg leuk vinden. Voor zo’n log paard is hij heel erg lenig”, legt Versaevel uit. Omdat de reguliere wedstrijden nu stilliggen vanwege de coronapandemie, kwamen ze terecht bij de Hoefslag@Home Unlocked competitie. “De proeven zijn heel leuk en net weer wat anders dan de KNHS, dus ik besloot om gewoon mee te doen”.
Tactisch
Over haar proef vertelt ze: “De proef ging heel erg goed. Bob vindt het vaak nog moeilijk om alle oefeningen achter elkaar goed te doen, maar hij was nu lekker wakker en werkte goed mee. We kregen ook superleuke feedback van de jury, het was echt opbouwende kritiek waar we echt wat mee kunnen. Het commentaar was heel tactisch omschreven waardoor ik niet het idee heb dat we onderdelen verkeerd deden, het waren meer tips om nog hogere punten te behalen”.
De komende tijd gaat de amazone hard trainen om straks weer officieel te kunnen starten. “Bob heeft nog wel eens de neiging om te diep te gaan lopen. De juryleden hebben me een paar tips gegeven om dit echt te kunnen verbeteren”. Over haar uiteindelijke doelen vertelt ze: “We gaan door met wedstrijden zolang Bob het leuk vindt en het aan kan, en dan zien we wel hoe ver we gaan komen. Het is natuurlijk geen standaard dressuurpaard, dus met bijvoorbeeld de galop heeft hij nog wel wat moeite. Hij kan het wel, maar het kost hem heel veel inspanning. We kijken dus gewoon hoelang hij het volhoudt”, sluit ze af.
Klik hier voor meer informatie en om je in te schrijven voor de Hoefslag@Home Unlocked competitie.
Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)
De achtjarige Imola (v. Kannan) is niet het type sportpaard waar iedereen tegenwoordig warm voor loopt. De ruin heeft een slechte start gehad en is van jongs af aan veel uitgelachen door mensen die niks in hem zagen. Toch dachten zijn eigenaren Ellen en MarcBeckers geen moment aan opgeven en hebben ze het ‘lelijke eendje’ alle kansen gegeven om zich te ontwikkelen tot de internationale springsport.
Imola werd gefokt en geboren bij Ellen en Marc. “Het is het tweede paard wat we uit deze merrie gefokt hebben. Als veulen was Imola heel groot en heel braaf. Hij was zelfs zo braaf dat we ons afvroegen of hij in de ring wel genoeg bloed zou hebben”, steekt Ellen lachend van wal. Omdat ze op dat moment geen andere hengstveulens hadden, werd er besloten om Imola in de opfok op te laten groeien. “Als driejarige hebben we hem weer opgehaald, maar hij was echt op sterven na dood. Hij was super mager, het was zo verschrikkelijk dat we gelijk de dierenarts hebben laten komen”.
Overleven
Imola als veulen met dochter Senna en Marc.
Ellen en Marc wisten op dat moment niet of de bruine ruin het wel zou redden. “We hebben hem toen bij twee shetlanders in het land gezet, maar hij werd gelijk bij het eten weggejaagd door die pony’s. Toen wisten we eigenlijk gelijk dat hij in de opfok gewoon geen kans maakte tegenover de andere hengsten. Hij had gegeten om te overleven, wat natuurlijk lang niet genoeg is voor een paard in de groei. Ook zijn formaat zat niet mee, want hij was heel groot. Hij was er zo slecht aan toe dat als je hem in een weiland had zien staan, menig mensen de dierenbescherming hadden gebeld”.
Veearts Mark Deuss is vanaf het begin af aan ingeschakeld om de ruin er weer bovenop te helpen. “Hij heeft gelijk een goede wormenkuur en vitamines gegeven, om te zorgen dat hij er weer bovenop zou komen”, legt Marc uit. “Deusse vertelde dat het heel lang zou duren, maar zag nog wel goede hoop in dat het nog goed zou komen. Vanaf toen zijn we verdergegaan en heeft Imola eerst een hele tijd op het land gelopen met een pony, zodat hij aan kon sterken. Dat heeft een hele tijd geduurd, maar toen hij vier werd zijn we heel langzaam begonnen met het zadelmak maken wat hij heel goed oppakte. Toch betwijfelden de mensen die hem hadden beleerd, of hij wel genoeg bloed zou hebben”.
Vrijspringen
Eén van de momenten die zowel Ellen als Marc zich nog goed herinneren, was de eerste keer dat Imola los sprong. “Hij was nog niet helemaal aangesterkt, maar we waren heel erg benieuwd hoe onze merrie fokte, dus we besloten een keer met Imola te vrijspringen. Maar het leek echt helemaal nergens op”, geeft Ellen lachend toe. “We vroegen ons toen echt af wat we met hem aan moesten”.
Toen de ruin terugkwam van het beleren gingen Ellen en Marc er zelf mee aan de slag. Marc: “Ik heb gelijk vanaf de eerste dag gezegd dat Imola genoeg bloed had en het echt wel in zich had. Alleen hij was gewoon heel slap. En als je galoppeerde met hem, was je in drie galopssprongen aan de overkant, zo’n grote galop had hij. Het leek alsof hij helemaal niet kon sluiten in de galop en heel slungelig was. Totdat we een keer een sprongetje gingen maken onder de man. Dat was het moment dat hij veranderde in een totaal ander paard, op het moment dat we naar de sprong toe reden kwamen zijn kwaliteiten opeens naar boven. Hij was heel slim op het hout en ik kreeg altijd een goede afstand gereden met hem. Tijdens het springen wist hij hoe alles moest en gaf hij me een geweldig gevoel. Vanaf toen wisten we dat het een ontzettend slim en getalenteerd paard is”.
Antieke tractor
“Als je zijn hoofd ziet zou je echt niet verwachten dat hij zo goed is, het is echt geen type sportpaard dat je vaak ziet”, legt Ellen uit. Marc vult lachend aan: “Imola is een antieke tractor. Ik weet nog goed dat er een handelaar langskwam die niet wist wat hij zag toen ik Imola liet zien. ‘Ik ga je niet vertellen wat het is, maar ik ga je vertellen dat je nog wat van dit paard gaat horen’, heb ik toen tegen hem gezegd. Hij lachte me heel hard uit, maar ik ben gewoon rustig verder gegaan”.
Debuut
Toen Imola zes was werd hij voor het eerst uitgebracht op concours. “Hiervoor miste hij nog de kracht. Hij sprong vijf sprongen heel goed, maar daarna was de kracht gewoon op, al bleef hij wel altijd lopen. Als Imola de ene dag iets leerde, konden we daar een dag later weer mee verder. Hij had een goede wil en wilde altijd leren, dat beviel mij ontzettend goed. Ook in de communicatie was hij heel duidelijk. Helemaal in het begin kon hij precies aangeven wanneer de energie op was en hij niet meer wilde. Dan wist ik precies wanneer het klaar was. Het had geen zin om met hem te gaan vechten, ik ben hem zo gaan trainen dat hij zelf aan kon geven wanneer hij niet meer kon”.
Marc vervolgt: “Gelijk vanaf de eerste wedstrijd laat hij zicht ontzettend goed zien en wordt hij elke keer beter. Hij loopt nu internationaal op 1.30M-niveau, maar 1.35M gaat hem ook heel makkelijk af. Het is een paard voor het grote werk, daar ben ik van overtuigd. Imola heeft zo veel vermogen, voorzichtigheid en intelligentie, dat het tijdens het rijden nog veel beter voelt dan dat het er op het eerste gezicht uit ziet”.
Echte binnenvetters
Het stel heeft nooit gedacht aan opgeven. “Na het losspringen hebben we heel even getwijfeld”, geven ze lachend toe. “Maar we wilden hem niet afgeven omdat hij op die leeftijd niet los kon springen. Ik heb Siebe Kramer nog gesproken, die Imalo’s vader heeft gefokt. Hij vertelde dat Kannan-nakomelingen echte binnenvetters en heel laat rijp zijn. Zolang ik een hoogbenige had staan, hoefde ik me nergens zorgen over te maken”, blikt Marc lachend terug. “En ik had geluk, want die had ik. Op mijn vraag of ze los konden springen antwoordde Siebe: ‘Dat kunnen ze niet’. En toen wist ik dat ik nog meer geluk had”.
Mede daarom besloten ze om de ruin gewoon zo veel mogelijk kansen te geven. “Hij komt van heel ver en hij verdient het gewoon om zichzelf te laten zien. We hebben eerder ook paarden gehad waarvan mensen niks verwachtten, maar die het toch echt zijn geworden. Het is voor ons de passie en de sport om paarden waarvan mensen zeggen: ‘dit wordt nooit wat’, een kans te geven”.
Net wat extra
Ook de veearts Mark is vanaf het begin af aan al betrokken geweest bij dit paard en heeft zich vol ingezet om de ruin te redden. “Hij kent Imola vanaf het slechtste moment. Ik heb hem meerdere keren opgebeld toen ik dacht dat Imola het echt niet meer aankon, maar Mark hield de moed er altijd in. Mede door hem, en ons eigen gevoel, zijn we verder gegaan. Uiteindelijk was alles het waard. Ik heb veel paarden gereden, ook wel echt goede paarden, maar Imola geeft altijd net wat extra”, vertelt Marc.
Als afsluiting willen Ellen en Marc meegeven dat elk paard een kans verdient. “Veel paarden worden vergeten. Mensen zijn tegenwoordig veel meer commercieel bezig dan eerst. Er zijn steeds minder paardenmensen die hun paarden de kans geven en echt in ze geloven. Er wordt heel snel gezegd dat het paard niet goed genoeg is. Terwijl hij nog helemaal niet de kans heeft gekregen om zich echt te bewijzen. In de topsport lopen nu veel paarden mee die als jong paard niet zijn opgevallen. En paarden die als jonge paarden wel zijn opgevallen, horen we niks meer van. Heel veel paarden worden te snel veroordeeld omdat ze bijvoorbeeld geen goede afstamming hebben of niet goed gebouwd zijn. Ze worden beoordeeld vanaf de zijkant, en ik ben van mening dat je pas kan beoordelen als je met ze gewerkt hebt”.
Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)
Het was al bekend dat de Brexit gevolgen heeft voor het transport van (handels)paarden van en naar Groot-Brittannië. Voor internationale wedstrijdruiters zou het transport van de paarden iets makkelijker zijn, maar nu blijkt dat in praktijk dus niet het geval te zijn.
‘Geen Brexitdeal’
De Britse springamazone en -trainer Rachael Williams neemt normaal zo’n tien keer per jaar drie ruiters en zes paarden mee naar verschillende concoursen in Europa. Onlangs probeerde ze naar Italië af te reizen. Na drie pogingen gaf ze het op. “We hebben geen goede Brexit-deal. We hebben helemaal geen deal”, aldus Williams. “Er is ons verteld dat we ons als internationale ruiters aan moesten melden bij de KNHS. Daardoor zou er voor ons niets veranderen wat betreft het transport van de paarden. Dat is dus niet zo.”
Veel regels rond transport
Jan Rogers van de British Horse Council vertelt: “Alle paarden moeten nu in quarantaine, ze moeten bloedtesten ondergaan, ze hebben gezondheidscertificaten voor export nodig, net als online exportaangiften en douanemeldingen en ze hebben aanvullende identificatiedocumenten nodig. En dat allemaal binnen strikte tijdlijnen.”
Uitgeverij Hermans uit het Gelderse Hengelo heeft een tweede editie uitgegeven van het boek ‘Achterhoekse Kearls’, waarin markante mannen uit de Achterhoek geïnterviewd worden. Hengstenhouder en fokker Johan Venderbosch staat ook in ‘Achterhoekse Kearls 2’.
Veelzijdig man
Uitgeverij Hermans heeft op facebook het interview met Venderbosch gepubliceerd. Johan Venderbosch is een zeer veelzijdig man. Hij is eigenaar van De Radstake. Café/restaurant/zalencentrum/dancing aan de Twenteroute in de Heelweg, maar ook van Hengstenstation en stoeterij De Radstake. In 2012 verdiende hij de titel ‘KWPN fokker van het jaar’. Verder is hij één van de drijvende krachten achter het Achterhoeks Hippisch Festijn in Varsseveld en het bouwen van de hindernissen bij de crosscountry. Daarnaast is hij artiest en bracht hij acht plaatjes uit. Nog steeds is hij op het Hengstenbal en met de Oktoberfeesten op het podium te vinden.
Op donderdag 18 en vrijdag 19 februari 2021 staat de hengstenkeuring van het NRPS op het programma. De gemeente Ermelo heeft nu toestemming gegeven om het evenement door te laten gaan.
Strikte voorwaarden
De toestemming is verleend op voorwaarde dat het evenement plaatsvindt onder strikte voorwaarden. Publiek zal niet toegestaan zijn, maar het is live te volgen via ClipMyHorse.
één dag
De NRPS hengstenkeuring vindt plaats op één dag. Dat houdt in dat de eerste bezichtiging, de tweede bezichtiging en de klinische veterinaire keuring allemaal op één dag zijn. Eenmaal aangewezen volgt uitnodiging voor de NRPS hengstenshow op zaterdag 3 april. Mits de hengsten aan de gebruikelijke veterinaire en röntgenologische eisen voldoen, is dan de huldiging. De hengsten mogen daarna direct dekken.
De Nieuwe Heuvel met Haitse, Doaitsen, Maurus en Uldrik
De twintigjarige Friese sporthengst Doaitsen 420 (Wander x Reitse) is overleden. Dat meldt Maddi’s Friesian Ranch uit de Verenigde Staten (Nevada), die de hengst sinds 2013 in eigendom hebben.
Dankbaar
“Doaisten is zeven jaar bij ons geweest en in deze tijd heeft hij onze harten veroverd. Tot het laatst heeft hij zijn zeer succesvolle fokprogramma voortgezet bij ons. We zijn enorm dankbaar en trots dat we de kans kregen om hem bij ons te hebben”, aldus Maddi’s Friesian Ranch op Facebook.
De Nieuwe Heuvel
Doaitsen werd gefokt door de naar Michigan geëmigreerde Klaas en Mares van der Ploeg in 2001. In 2003 besloten ze om Doaisten naar Nederland te sturen voor zijn 70-dagentest. De in Amerika gefokte hengst met een een in Amerika gefokte vader, werd in Nederland goed ontvangen. Hij slaagde ruimschoots voor de test en bleef in Nederland bij De Nieuwe Heuvel.
Vier goedgekeurde zonen in NL
Hij zorgde in Nederland voor veel nakomelingen, waaronder de vier goedgekeurde dekhengsten Sake 449 Sport, Sjouke 453, Bene 476 en Gerben 479. Daarna keerde hij terug naar Noord-Amerika naar Friesian Connection, waar hij jarenlang succesvol deelnam aan het fokprogramma. Tot hij in 2013 verhuisde naar Maddi’s Friesian Ranch, waar hij dikke maatjes was met de Friese hengst Andries 415 Sport.
Fabienne Balk (18) kreeg negen jaar geleden haar valk kleurige pony Bandit. De combinatie heeft samen alle klassen doorlopen tot en met het Z2 tussen de paarden. “Ik hoop met mijn verhaal andere paardensporters te inspireren niet op te geven en te blijven geloven in je pony. Met heel veel liefde en doorzettingsvermogen is alles mogelijk. Bandit heeft mij zoveel geleerd, dat maakt dat ik ook super trots op hem ben.”
Liefde op het eerste gezicht
Balk is op jonge leeftijd besmet geraakt met het paardenvirus. “Mijn moeder heeft vroeger internationaal gesprongen en ze heeft mij leren paardrijden. In onze familie was ik de eerste die haar liefde voor de paardensport deelde. Daarna ben ik op de manege begonnen met lessen. We gingen op zoek naar een eigen pony en we hebben heel veel pony’s bekeken. Toen we Bandit zagen wist we, dit is hem. Hij hinnikte naar mij en ik was meteen verliefd. Toen we hem kochten was ik negen jaar en Bandit ook. Hij is nooit meer weggegaan en ik rij nog steeds op hem.”
Fabienne Balk & Bandit tijdens hun eerste Bixie wedstrijd
Bixie
“We zijn begonnen op een kleine stal bij een boer. We reden thuis lekker rond en gingen regelmatig naar de ponyclub waar we ook springlessen volgden. Op de ponyclub werden we uitgelachen en ze vonden hem talentloos en ongeschikt voor de sport. We zijn bixie wedstrijden gaan rijden later begonnen met KNHS wedstrijden. Ik wilde graag springen maar we moesten eerst een winstpunt halen in de dressuur. In juni 2013 reden we onze eerste dressuurwedstrijd en we reden meteen een winstpunt bij elkaar” vertelt de amazone.
Blessures
Ze vervolgt “We kregen best veel commentaar op de ponyclub, ze zeiden dat ik hem beter weg kon doen. Ondanks alle meningen heb ik me nooit laten weerhouden en zijn we er samen vol voor gegaan. Mijn band met Bandit was zo sterk dat ik het vertrouwen in hem heb gehouden en dat voelt hij nog elke dag. We zijn van stal verhuisd en liepen tegen wat blessures aan. Dat maakte dat we zijn gestopt met springen. De dierenarts gaf aan dat het beter was om recreatief te rijden. We zijn voorzichtig het dressuurwerk verder gaan oppakken.”
Kampioenschappen
“Ik had heel weinig verstand van dressuur en was op zoek naar goede instructie. Diana van de Bovenkamp kwam bij ons op stal. Toen ik haar zag rijden dacht ik ‘dat wil ik ook!’ Ze is ons gaan helpen en we zijn alle klassen doorgevlogen. We werden tweede op de kringkampioenschappen in de L1 en mochten door naar de Gelderse Kampioenschappen. Het ging steeds beter en we hadden drie keer per week les. In de winter dat ik 16 jaar werd reden we Z1 en mochten we weer naar de Gelderse. Ik vond het wel genoeg geweest bij de pony’s en ik was te oud om internationaal te rijden.”
Verhuizing
“Er kwam een stal vrij op een prachtige accommodatie op twee kilometer afstand van huis. Ik zat in mijn eindexamen jaar en wilde genoeg tijd voor Bandit overhouden. Doordat we daar naartoe zijn verhuisd kon ik twee keer per dag naar hem toe. Ik ben begonnen met lessen bij Liesbeth Hageman. Zij kon ons ook goed helpen en we zijn Z2 pony’s gestart. Na korte periode zijn we overgestapt naar de paarden. We zijn in het Z1 begonnen en dat ging meteen heel goed met percentages tegen de 70%. Ik had nooit gedacht dat hij dat zou doen” vertelt ze enthousiast.
Z2 paarden
Balk vervolgt “Daarna zijn we een tijdje thuis gebleven om de vliegende wissels aan te leren. We zijn uiteindelijk Z2 gestart tussen de paarden. Ik merkte wel dat hij ouder werd en ik wilde het goed afsluiten op het hoogtepunt van zijn carrière. Daarom ben ik sinds december gestopt met wedstrijden rijden. Ik rij hem thuis regelmatig bitloos en we maken veel bos- of strandritten. Voor de afwisseling pakken we af en toe de dressuur weer op en dat gaat nog steeds goed. Dit wil ik graag blijven doen zolang het goed gaat want hij gaat nooit meer weg. Er komt binnenkort een paard waar ik Young Riders mee wil rijden. Ik hoop dat hij de opvolger word van Bandit.”
Fabienne Balk & Bandit
Inspiratie
“Ik hoop met mijn verhaal andere paardensporters te inspireren niet op te geven en te blijven geloven in je pony. Met heel veel liefde en doorzettingsvermogen is alles mogelijk. Met de juiste begeleiding kan het echt lukken. Wanneer je alle oefeningen stap voor stap aanleert met vertrouwen en liefde zal je pony echt voor jou gaan lopen, dat is prachtig om te zien. Bandit heeft mij zoveel geleerd, dat maakt dat ik ook super trots op hem ben. Momenteel help ik ook andere mensen wanneer zij een moeilijke pony/paard hebben met mijn methode en dagelijkse schema waardoor paarden echt beter gaan lopen en mensen het vertrouwen in hun paard terug krijgen. Naast mijn studie bedrijfskunde wil ik binnenkort mijn instructeurs diploma gaan halen, waarmee ik hoop nog veel mensen te kunnen inspireren met een liefdevolle methode voor het paard en het begeleiden naar een hoger niveau.”
Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)
Jennifer Sekreve, eigenaresse Linda Boelens & Mupalocia
Jennifer Sekreve wist beslag te leggen op de hoogste dagscore tijdens de IBOP in Ermelo. Ze reed de Desperado dochter Mupalocia naar 82 punten. De merrie kreeg een 8,5 voor de stap, houding en balans en rijdbaarheid en bewerkbaarheid.
Finishing touch
Sekreve vertelt “Ik rij zelden tot nooit IBOP maar zo is het wel leuk. Mupalocia is gefokt en in eigendom van Linda Boelens en Lammert Tel. Ze kwam drie maanden geleden netjes zadelmak bij ons op stal. Ik hoefde er alleen maar de finishing touch aan toe te voegen. Ze is een hele mooie merrie met een heel mooi model. Op de stamboek keuring afgelopen zomer heeft ze het ook heel goed gedaan en daar werd ze voorlopig keur. Ze heeft drie hele goede gangen en veel houding, dat maakt het voor de ruiter wel makkelijker.”
Hoge cijfers
De jury commissie roemde de merrie om haar zuivere stap en houding en balans. “Ze is nu weer thuis en krijgt even vakantie. Daarna is het de bedoeling dat ze bij de eigenaren haar sport predicaat behaald. Door haar goede IBOP is ze nu ook elite” vertelt de amazone. “Het was best even wennen op vreemd terrein maar ze was top braaf. We mochten losrijden in dezelfde baan als de proef waardoor ze al even kon wennen. Voor een driejarige is het best spannend om helemaal alleen een proefje te lopen. Ze deed het heel goed. Na de proef mochten we nog een paar keer schakelen en de gangen tonen. Ze kreeg een mooie cijferlijst met bijbehorend jury commentaar.”
KWPN videodag
Sekreve kwam een week eerder met de hengsten Hitmaker en Gotcha-Utopia naar Ermelo voor de videodag. “Het was heel leuk om weer een keer op te mogen treden, ze zijn al zo lang niet van huis geweest. Het ging hartstikke goed en ik vond het een heel leuk initiatief van het KWPN nu alles online gaat zijn. De hengsten komen zo toch meer in de picture. Ik hoop dat we straks weer op concours mogen want in de tussentijd hebben we niet stilgezeten. Ze zijn mooi doorgetraind voor de volgende klasse. We hopen dat we weer snel op concours kunnen!”
Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)
Ondanks dat Hanneke Knip helemaal niet van voskleurige paarden houdt, viel ze een jaar geleden op slag voor de vosruin Leonti VZ. Ze besloot de toen 3-jarige ruin te kopen, beleerde hem en is nu druk bezig om hem wedstrijdklaar te maken. De amazone haar doel is om uiteindelijk weer Subtop te mogen starten. “Leonti heeft daar ook genoeg potentie voor”, vertelt ze enthousiast.
Vroeger fokte Knip zelf paarden, maar door omstandigheden moest ze daar mee stoppen. Acht jaar gelden is ze helemaal opnieuw begonnen. “Ik was op zoek naar een leuk dressuurpaard, maar vond een ervaren paard echt heel duur. Daarom besloot ik een jong paard te kopen en helemaal vanaf het begin te beginnen, zo ben ik terecht gekomen bij Leonti. Ik houd helemaal niet van vossen, maar hij had iets waardoor ik hem toch wel heel leuk vond. Toen ik hem voor het eerst zag stond hij heel angstig in zijn box, maar op het moment dat hij voorzichtig naar me toe kwam wist ik dat ik het echt wilde proberen”.
Vertrouwen
Ze vervolgt: “In het begin vroeg ik me wel af waar ik aan begonnen was, want dit is natuurlijk heel anders dan de paarden die ik al vanaf veulen af aan heb. Maar binnen drie maanden hadden we elkaar echt gevonden en was het helemaal goed tussen ons. Ik heb Leonti zelf zadelmak gemaakt en heb ook behoorlijk wat vliegles gehad. Maar de aanhouder wint, want met heel veel rust, geduld en vertrouwen doet hij het nu fantastisch”.
Drempel
Knip kocht de vos om er wedstrijden mee te rijden, maar dankzij de coronapandemie zijn ze nog niet gestart. Om toch te weten waar ze staan én om de stap wat minder groot te maken, stuurde de amazone een video in naar de Hoefslag@Home Unlocked competitie. “Ik heb er acht jaar uitgelegen, dus dit was weer voor het eerst sinds lange tijd dat ik een proef reed. Zo’n online wedstrijd maakt de drempel naar ons debuut een stuk kleiner en voor zijn doen ging het ook ontzettend goed. Leonti is nog maar acht maanden onder het zadel, maar hij deed het ontzettend braaf en ik was heel erg tevreden”.
De combinatie haalde een score van 62,41 procent in de klasse Licht. “Ik kan heel veel met het commentaar en het motiveerde me ook heel erg om weer vooruit te denken en straks officieel te gaan starten”. Over haar doelen vertelt ze: “We waren klaar voor de Prix st-George toen mijn paard een peesblessure kreeg, wat echt vreselijk verdrietig was. Dus als ik ooit die kant op mag, of een kür op muziek mag rijden, ben ik echt heel erg blij. Al vind ik het al helemaal fantastisch om dit allemaal te mogen doen met een jong paard”.
Klik hier voor meer informatie en om je in te schrijven voor de Hoefslag@Home Unlocked competitie.
Bron: Hoefslag (overname zonder bronvermelding en toestemming via webredactie@mediaprimair.nl niet toegestaan)
Vorige
